üzülmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوزلمك (üzülmek), equivalent to üz- +‎ -ül.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

üzülmek (third-person singular simple present üzülür) + dative

1. to grieve
2. to feel bad (for someone = dative)

   o çocuğa çok üzülüyorum

   i feel really bad for that kid

Conjugation

Conjugation of üzülmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			üzülmek
impersonal participle	imperfective		üzülen
	perfective		üzülmüş
	prospective		üzülecek
personal participle	non-prospective		üzüldüğüm	üzüldüğün	üzüldüğü	üzüldüğümüz	üzüldüğünüz	üzüldükleri
	prospective		üzüleceğim	üzüleceğin	üzüleceği	üzüleceğimiz	üzüleceğiniz	üzülecekleri
verbal noun			üzülme
way of doing			üzülüş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	üzülürüm	üzülürsün	üzülür	üzülürüz	üzülürsünüz	üzülürler
		imperfective	üzülüyorum	üzülüyorsun	üzülüyor	üzülüyoruz	üzülüyorsunuz	üzülüyorlar
	past	perfective	üzüldüm	üzüldün	üzüldü	üzüldük	üzüldünüz	üzüldüler
		imperfective	üzülüyordum	üzülüyordun	üzülüyordu	üzülüyorduk	üzülüyordunuz	üzülüyorlardı (or üzülüyordular)
	future		üzüleceğim	üzüleceksin	üzülecek	üzüleceğiz	üzüleceksiniz	üzülecekler
inferential	perfective		üzülmüşüm	üzülmüşsün	üzülmüş	üzülmüşüz	üzülmüşsünüz	üzülmüşler
	aorist		üzülürmüşüm	üzülürmüşsün	üzülürmüş	üzülürmüşüz	üzülürmüşsünüz	üzülürlermiş (or üzülürmüşlar)
	imperfective		üzülüyormuşum	üzülüyormuşsun	üzülüyormuş	üzülüyormuşuz	üzülüyormuşsunuz	üzülüyorlarmış
conditional	simple		üzülsem	üzülsen	üzülse	üzülsek	üzülseniz	üzülseler
	perfective		üzülseydim	üzülseydin	üzülseydi	üzülseydik	üzülseydiniz	üzülseydiler
optative			üzüleyim	üzülesin	üzüle	üzülelim	üzülesiniz	üzüleler
progressive			üzülmekteyim	üzülmektesin	üzülmekte	üzülmekteyiz	üzülmektesiniz	üzülmekteler
necessitative			üzülmeliyim	üzülmelisin	üzülmeli	üzülmeliyiz	üzülmelisiniz	üzülmeliler
imperative				üzül	üzülsün		üzülün	üzülsünler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	üzülür müyüm?	üzülür müsün?	üzülür mü?	üzülür müyüz?	üzülür müsünüz?	üzülürler mi?
		imperfective	üzülüyor muyum?	üzülüyor musun?	üzülüyor mu?	üzülüyor muyuz?	üzülüyor musunuz?	üzülüyorlar mı?
	past	perfective	üzüldüm mü?	üzüldün mü?	üzüldü mü?	üzüldük mü?	üzüldünüz mü?	üzüldüler mi?
		imperfective	üzülüyor muydum?	üzülüyor muydun?	üzülüyor muydu?	üzülüyor muyduk?	üzülüyor muydunuz?	üzülüyorlar mıydı?
	future		üzülecek miyim?	üzülecek misin?	üzülecek mi?	üzülecek miyiz?	üzülecek misiniz?	üzülecekler mi?
inferential	perfective		üzülmüş müyüm?	üzülmüş müsün?	üzülmüş mü?	üzülmüş müyüz?	üzülmüş müsünüz?	üzülmüşler mi?
	aorist		üzülür müymüşüm?	üzülür müymüşsün?	üzülür müymüş?	üzülür müymüşüz?	üzülür müymüşsünüz?	üzülürler miymiş?
	imperfective		üzülüyor muymuşum?	üzülüyor muymuşsun?	üzülüyor muymuş?	üzülüyor muymuşuz?	üzülüyor muymuşsunuz?	üzülüyorlar mıymış?
conditional	simple		üzülsem mi?	üzülsen mi?	üzülse mi?	üzülsek mi?	üzülseniz mi?	üzülseler mi?
	perfective		üzülse miydim?	üzülse miydin?	üzülse miydi?	üzülse miydik?	üzülse miydiniz?	üzülseler miydi?
progressive			üzülmekte miyim?	üzülmekte misin?	üzülmekte mi?	üzülmekte miyiz?	üzülmekte misiniz?	üzülmekteler mi?
necessitative			üzülmeli miyim?	üzülmeli misin?	üzülmeli mi?	üzülmeli miyiz?	üzülmeli misiniz?	üzülmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			üzülmemek
impersonal participle	imperfective		üzülmeyen
	perfective		üzülmemiş
	prospective		üzülmeyecek
personal participle	non-prospective		üzülmediğim	üzülmediğin	üzülmediği	üzülmediğimiz	üzülmediğiniz	üzülmedikleri
	prospective		üzülmeyeceğim	üzülmeyeceğin	üzülmeyeceği	üzülmeyeceğimiz	üzülmeyeceğiniz	üzülmeyecekleri
verbal noun			üzülmeme
way of doing			üzülmeyüş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	üzülmem	üzülmezsin	üzülmez	üzülmeyiz	üzülmezsiniz	üzülmezler
		imperfective	üzülmüyorum	üzülmüyorsun	üzülmüyor	üzülmüyoruz	üzülmüyorsunuz	üzülmüyorlar
	past	perfective	üzülmedim	üzülmedin	üzülmedi	üzülmedik	üzülmediniz	üzülmediler
		imperfective	üzülmüyordum	üzülmüyordun	üzülmüyordu	üzülmüyorduk	üzülmüyordunuz	üzülmüyorlardı
	future		üzülmeyeceğim	üzülmeyeceksin	üzülmeyecek	üzülmeyeceğiz	üzülmeyeceksiniz	üzülmeyecekler
inferential	perfective		üzülmemişim	üzülmemişsin	üzülmemiş	üzülmemişiz	üzülmemişsiniz	üzülmemişler
	aorist		üzülmezmişim	üzülmezmişsin	üzülmezmiş	üzülmezmişiz	üzülmezmişsiniz	üzülmezlermiş
	imperfective		üzülmüyormuşum	üzülmüyormuşsun	üzülmüyormuş	üzülmüyormuşuz	üzülmüyormuşsunuz	üzülmüyorlarmış
conditional	simple		üzülmesem	üzülmesen	üzülmese	üzülmesek	üzülmeseniz	üzülmeseler
	perfective		üzülmeseydim	üzülmeseydin	üzülmeseydi	üzülmeseydik	üzülmeseydiniz	üzülmeseydiler
optative			üzülmeyeyim	üzülmeyesin	üzülmeye	üzülmeyelim	üzülmeyesiniz	üzülmeyeler
progressive			üzülmemekteyim	üzülmemektesin	üzülmemekte	üzülmemekteyiz	üzülmemektesiniz	üzülmemekteler
necessitative			üzülmemeliyim	üzülmemelisin	üzülmemeli	üzülmemeliyiz	üzülmemelisiniz	üzülmemeliler
imperative				üzülme	üzülmesin		üzülmeyin	üzülmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	üzülmez miyim?	üzülmez misin?	üzülmez mi?	üzülmez miyiz?	üzülmez misiniz?	üzülmezler mi?
		imperfective	üzülmüyor muyum?	üzülmüyor musun?	üzülmüyor mu?	üzülmüyor muyuz?	üzülmüyor musunuz?	üzülmüyorlar mı?
	past	perfective	üzülmedim mi?	üzülmedin mi?	üzülmedi mi?	üzülmedik mi?	üzülmediniz mi?	üzülmediler mi?
		imperfective	üzülmüyor muydum?	üzülmüyor muydun?	üzülmüyor muydu?	üzülmüyor muyduk?	üzülmüyor muydunuz?	üzülmüyorlar mıydı?
	future		üzülmeyecek miyim?	üzülmeyecek misin?	üzülmeyecek mi?	üzülmeyecek miyiz?	üzülmeyecek misiniz?	üzülmeyecekler mi?
inferential	perfective		üzülmemiş miyim?	üzülmemiş misin?	üzülmemiş mi?	üzülmemiş miyiz?	üzülmemiş misiniz?	üzülmemişler mi?
	aorist		üzülmez miymişim?	üzülmez miymişsin?	üzülmez miymiş?	üzülmez miymişiz?	üzülmez miymişsiniz?	üzülmezler miymiş?
	imperfective		üzülmüyor muymuşum?	üzülmüyor muymuşsun?	üzülmüyor muymuş?	üzülmüyor muymuşuz?	üzülmüyor muymuşsunuz?	üzülmüyorlar mıymış?
conditional	simple		üzülmesem mi?	üzülmesen mi?	üzülmese mi?	üzülmesek mi?	üzülmeseniz mi?	üzülmeseler mi?
	perfective		üzülmese miydim?	üzülmese miydin?	üzülmese miydi?	üzülmese miydik?	üzülmese miydiniz?	üzülmeseler miydi?
progressive			üzülmemekte miyim?	üzülmemekte misin?	üzülmemekte mi?	üzülmemekte miyiz?	üzülmemekte misiniz?	üzülmemekteler mi?
necessitative			üzülmemeli miyim?	üzülmemeli misin?	üzülmemeli mi?	üzülmemeli miyiz?	üzülmemeli misiniz?	üzülmemeliler mi?