łupień

See also: Lupien

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish łupień. By surface analysis, łupać +‎ -eń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwu.pjɛɲ/
• Rhymes: -upjɛɲ
• Syllabification: łu‧pień

Noun

łupień m animal

1. (colloquial) whupping (beating)

   Synonyms: lanie, manto

2. (colloquial) hammering (heavy defeat)

   Synonym: porażka

Declension

Declension of łupień

	singular	plural
nominative	łupień	łupnie
genitive	łupnia	łupni
dative	łupniowi	łupniom
accusative	łupnia	łupnie
instrumental	łupniem	łupniami
locative	łupniu	łupniach
vocative	łupniu	łupnie

Noun

łupień m inan

1. (rare) husk, shell

   Synonyms: łupina, łuska

Declension

Declension of łupień

	singular	plural
nominative	łupień	łupienie
genitive	łupienia	łupieni
dative	łupieniowi	łupieniom
accusative	łupień	łupienie
instrumental	łupieniem	łupieniami
locative	łupieniu	łupieniach
vocative	łupieniu	łupienie

Derived terms

verbs

• dać łupnia pf
• dawać łupnia impf
• dostać łupnia pf
• dostawać łupnia impf

 

Further reading

• łupień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łupień in Polish dictionaries at PWN
• łupień in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Brückner, Aleksander (1927) “łup”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna