śćbło

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *stьblo.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʑd͡ʑbɫɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʑd͡ʑbɫɔ/

Noun

śćbło n

1. (attested in Lesser Poland) stalk, culm of a plant
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 82, 12:

     Bosze moy, polosz ge... iaco sczblo (stipulam) przed liczem wyatra

     [Boże moj, położ je... jako śćbło (stipulam) przed licem wiatra]

2. (attested in Greater Poland) crumb, piece
   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{[2], [3], [4]}, Lubin, page 262:

     Fastuca pasdzorko, sczblo (quid autem vides festucam in oculo fratris tui et trabem in oculo tuo non vides?)

     [Fastuca paździorko, śćbło (quid autem vides festucam in oculo fratris tui et trabem in oculo tuo non vides?)]

Descendants

• Polish: źdźbło

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “śćbło”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN