ślemię

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *selmę.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕlʲɛmjæ̃/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕlʲɛmjæ̃/

Noun

ślemię n

1. (architecture) beam forming the ridge of a roof

   Hypernyms: balka, stuholc

   • 1874 [1388], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące‎^[1], volume XV, page 70:

     Pro mercede Alberto molendinatori ibidem facienti portam et verticem eminentem super eam in horreo predicto et szlemnø (pro szlemyø) IIII scotos

     [Pro mercede Alberto molendinatori ibidem facienti portam et verticem eminentem super eam in horreo predicto et ślemię IIII scotos]

Descendants

• Polish: ślemię

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “ślemię”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ślemię.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕlɛ.mjɛ/
• Rhymes: -ɛmjɛ
• Syllabification: śle‧mię

Noun

ślemię n

1. (architecture) transom

   Hypernym: belka

Declension

Declension of ślemię

	singular	plural
nominative	ślemię	ślemiona
genitive	ślemienia	ślemion
dative	ślemieniu	ślemionom
accusative	ślemię	ślemiona
instrumental	ślemieniem	ślemionami
locative	ślemieniu	ślemionach
vocative	ślemię	ślemiona

Further reading

• ślemię in Polish dictionaries at PWN
• Brückner, Aleksander (1927) “ślemię”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna