ασυναγώνιστος

Greek

Adjective

ασυναγώνιστος • (asynagónistos) m (feminine ασυναγώνιστη, neuter ασυναγώνιστο)

1. unequalled, unrivalled, unsurpassable, unsurpassed

   Synonyms: ανυπέρβλητος (anypérvlitos), αξεπέραστος (axepérastos)

Declension

Declension of ασυναγώνιστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυναγώνιστος •	ασυναγώνιστη •	ασυναγώνιστο •	ασυναγώνιστοι •	ασυναγώνιστες •	ασυναγώνιστα •
genitive	ασυναγώνιστου •	ασυναγώνιστης •	ασυναγώνιστου •	ασυναγώνιστων •	ασυναγώνιστων •	ασυναγώνιστων •
accusative	ασυναγώνιστο •	ασυναγώνιστη •	ασυναγώνιστο •	ασυναγώνιστους •	ασυναγώνιστες •	ασυναγώνιστα •
vocative	ασυναγώνιστε •	ασυναγώνιστη •	ασυναγώνιστο •	ασυναγώνιστοι •	ασυναγώνιστες •	ασυναγώνιστα •

Related terms

• see: αγώνας m (agónas, “struggle, race”)

Further reading

• “ασυναγώνιστος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998