αἱματόεις

Ancient Greek

Etymology

From αἷμα (haîma, “blood”) +‎ -εις (-eis, adjectival suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hai̯.ma.tó.eːs/ → /ɛ.maˈto.is/ → /e.maˈto.is/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hai̯.ma.tó.eːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ɛ.maˈto.is/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɛ.maˈto.is/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.maˈto.is/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.maˈto.is/

Adjective

αἱμᾰτόεις • (haimatóeis) m (feminine αἱμᾰτόεσσᾰ, neuter αἱμᾰτόεν); first/third declension

1. covered or mingled with blood, bloody, bloodstained, bleeding
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.82:

     αἱματόεσσα δὲ χεὶρ πεδίῳ πέσε· ...

     haimatóessa dè kheìr pedíōi pése; ...

     and the arm dropped to the ground bleeding

2. suffused with blood, flushed
3. of the color of blood, blood-red
4. (figurative) bloody: murderous, violent

Inflection

First and third declension of αἱμᾰτόεις; αἱμᾰτόεσσᾰ; αἱμᾰτόεν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		αἱμᾰτόεις haimatóeis	αἱμᾰτόεσσᾰ haimatóessa	αἱμᾰτόεν haimatóen		αἱμᾰτόεντε haimatóente	αἱμᾰτοέσσᾱ haimatoéssā	αἱμᾰτόεντε haimatóente		αἱμᾰτόεντες haimatóentes	αἱμᾰτόεσσαι haimatóessai	αἱμᾰτόεντᾰ haimatóenta
Genitive		αἱμᾰτόεντος haimatóentos	αἱμᾰτοέσσης haimatoéssēs	αἱμᾰτόεντος haimatóentos		αἱμᾰτοέντοιν haimatoéntoin	αἱμᾰτοέσσαιν haimatoéssain	αἱμᾰτοέντοιν haimatoéntoin		αἱμᾰτοέντων haimatoéntōn	αἱμᾰτοεσσῶν haimatoessôn	αἱμᾰτοέντων haimatoéntōn
Dative		αἱμᾰτόεντῐ haimatóenti	αἱμᾰτοέσσῃ haimatoéssēi	αἱμᾰτόεντῐ haimatóenti		αἱμᾰτοέντοιν haimatoéntoin	αἱμᾰτοέσσαιν haimatoéssain	αἱμᾰτοέντοιν haimatoéntoin		αἱμᾰτόεισῐ / αἱμᾰτόεισῐν haimatóeisi(n)	αἱμᾰτοέσσαις haimatoéssais	αἱμᾰτόεισῐ / αἱμᾰτόεισῐν haimatóeisi(n)
Accusative		αἱμᾰτόεντᾰ haimatóenta	αἱμᾰτόεσσᾰν haimatóessan	αἱμᾰτόεν haimatóen		αἱμᾰτόεντε haimatóente	αἱμᾰτοέσσᾱ haimatoéssā	αἱμᾰτόεντε haimatóente		αἱμᾰτόεντᾰς haimatóentas	αἱμᾰτοέσσᾱς haimatoéssās	αἱμᾰτόεντᾰ haimatóenta
Vocative		αἱμᾰτόεν haimatóen	αἱμᾰτόεσσᾰ haimatóessa	αἱμᾰτόεν haimatóen		αἱμᾰτόεντε haimatóente	αἱμᾰτοέσσᾱ haimatoéssā	αἱμᾰτόεντε haimatóente		αἱμᾰτόεντες haimatóentes	αἱμᾰτόεσσαι haimatóessai	αἱμᾰτόεντᾰ haimatóenta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		αἱμᾰτοέντως haimatoéntōs				αἱμᾰτοέστερος haimatoésteros				αἱμᾰτοέστᾰτος haimatoéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “αἱματόεις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “αἱματόεις”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “αἱματόεις”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• αἱματόεις in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963