βασιλικέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ba.si.li.ké/ → /βa.si.liˈce/ → /va.si.liˈce/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ba.si.li.ké/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ba.si.liˈke/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βa.si.liˈce/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /va.si.liˈce/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /va.si.liˈce/

Adjective

βᾰσῐλῐκέ • (basiliké)

1. masculine vocative singular of βᾰσῐλῐκός (basilikós)

Greek

Noun

βασιλικέ • (vasiliké) m

1. Vocative singular form of βασιλικός (vasilikós).