γονυπετῶν

See also: γονυπετών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɣo.ny.peˈton/ → /ɣo.ni.peˈton/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡo.ny.peˈton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣo.ny.peˈton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣo.ny.peˈton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣo.ni.peˈton/

Adjective

γονῠπετῶν • (gonupetôn) (Koine)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of γονῠπετής (gonupetḗs)

Participle

γονῠπετῶν • (gonupetôn) m (feminine γονῠπετοῦσᾰ, neuter γονῠπετοῦν); first/third declension (contracted, Koine)

1. present active participle of γονῠπετῶ (gonupetô), contracted form of γονῠπετέων (gonupetéōn)

Inflection

First and third declension of γονῠπετῶν; γονῠπετοῦσᾰ; γονῠπετοῦν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γονῠπετῶν gonupetôn	γονῠπετοῦσᾰ gonupetoûsa	γονῠπετοῦν gonupetoûn		γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετούσᾱ gonupetoúsā	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte		γονῠπετοῦντες gonupetoûntes	γονῠπετοῦσαι gonupetoûsai	γονῠπετοῦντᾰ gonupetoûnta
Genitive		γονῠπετοῦντος gonupetoûntos	γονῠπετούσης gonupetoúsēs	γονῠπετοῦντος gonupetoûntos		γονῠπετούντοιν gonupetoúntoin	γονῠπετούσαιν gonupetoúsain	γονῠπετούντοιν gonupetoúntoin		γονῠπετούντων gonupetoúntōn	γονῠπετουσῶν gonupetousôn	γονῠπετούντων gonupetoúntōn
Dative		γονῠπετοῦντῐ gonupetoûnti	γονῠπετούσῃ gonupetoúsēi	γονῠπετοῦντῐ gonupetoûnti		γονῠπετούντοιν gonupetoúntoin	γονῠπετούσαιν gonupetoúsain	γονῠπετούντοιν gonupetoúntoin		γονῠπετοῦσῐ / γονῠπετοῦσῐν gonupetoûsi(n)	γονῠπετούσαις gonupetoúsais	γονῠπετοῦσῐ / γονῠπετοῦσῐν gonupetoûsi(n)
Accusative		γονῠπετοῦντᾰ gonupetoûnta	γονῠπετοῦσᾰν gonupetoûsan	γονῠπετοῦν gonupetoûn		γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετούσᾱ gonupetoúsā	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte		γονῠπετοῦντᾰς gonupetoûntas	γονῠπετούσᾱς gonupetoúsās	γονῠπετοῦντᾰ gonupetoûnta
Vocative		γονῠπετῶν gonupetôn	γονῠπετοῦσᾰ gonupetoûsa	γονῠπετοῦν gonupetoûn		γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετούσᾱ gonupetoúsā	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte		γονῠπετοῦντες gonupetoûntes	γονῠπετοῦσαι gonupetoûsai	γονῠπετοῦντᾰ gonupetoûnta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γονῠπετούντως gonupetoúntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.