ευάλωτος

Greek

Adjective

ευάλωτος • (eválotos) m (feminine ευάλωτη, neuter ευάλωτο)

1. vulnerable

   Synonyms: ευπαθής (efpathís), τρωτός (trotós), ευπρόσβλητος (efprósvlitos)

   Antonym: απρόσβλητος (aprósvlitos)

2. (military) assailable, pregnable
3. bribable, corruptable

Declension

Declension of ευάλωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευάλωτος •	ευάλωτη •	ευάλωτο •	ευάλωτοι •	ευάλωτες •	ευάλωτα •
genitive	ευάλωτου •	ευάλωτης •	ευάλωτου •	ευάλωτων •	ευάλωτων •	ευάλωτων •
accusative	ευάλωτο •	ευάλωτη •	ευάλωτο •	ευάλωτους •	ευάλωτες •	ευάλωτα •
vocative	ευάλωτε •	ευάλωτη •	ευάλωτο •	ευάλωτοι •	ευάλωτες •	ευάλωτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευάλωτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευάλωτος, etc.)

Further reading

• “ευάλωτος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998