κωδωνοκρούστης

Greek

Etymology

From κώδων +‎ -ο- +‎ -κρούστης of κρούω (kroúō, “strike”). In analogy to the Hellenistic κυμβᾰλοκρούστης (kumbalokroústēs, “player of cymbals”).

Pronunciation

• IPA^(key): /koðonoˈkrustis/
• Hyphenation: κω‧δω‧νο‧κρού‧στης

Noun

κωδωνοκρούστης • (kodonokroústis) m or f (plural κωδωνοκρούστες)

1. bell ringer

Declension

Declension of κωδωνοκρούστης

	singular	plural
nominative	κωδωνοκρούστης •	κωδωνοκρούστες •
genitive	κωδωνοκρούστη •	κωδωνοκρουστών •
accusative	κωδωνοκρούστη •	κωδωνοκρούστες •
vocative	κωδωνοκρούστη •	κωδωνοκρούστες •

Related terms

• see: κώδων m (kódon, “bell”) & κρούω (kroúo, “strike”)