λυκοκτόνον

Ancient Greek

Etymology

Neuter form of λυκοκτόνος (lukoktónos, “wolf-slaying”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ly.kok.tó.non/ → /ly.kokˈto.non/ → /li.kokˈto.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ly.kok.tó.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ly.kokˈto.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ly.kokˈto.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ly.kokˈto.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /li.kokˈto.non/

Noun

λῠκοκτόνον • (lukoktónon) n (genitive λῠκοκτόνου); second declension

1. wolfsbane (Aconitum lycoctonum)

Inflection

Second declension of τὸ λῠκοκτόνον; τοῦ λῠκοκτόνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ λῠκοκτόνον tò lukoktónon	τὼ λῠκοκτόνω tṑ lukoktónō	τᾰ̀ λῠκοκτόνᾰ tà lukoktóna
Genitive	τοῦ λῠκοκτόνου toû lukoktónou	τοῖν λῠκοκτόνοιν toîn lukoktónoin	τῶν λῠκοκτόνων tôn lukoktónōn
Dative	τῷ λῠκοκτόνῳ tôi lukoktónōi	τοῖν λῠκοκτόνοιν toîn lukoktónoin	τοῖς λῠκοκτόνοις toîs lukoktónois
Accusative	τὸ λῠκοκτόνον tò lukoktónon	τὼ λῠκοκτόνω tṑ lukoktónō	τᾰ̀ λῠκοκτόνᾰ tà lukoktóna
Vocative	λῠκοκτόνον lukoktónon	λῠκοκτόνω lukoktónō	λῠκοκτόνᾰ lukoktóna
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “λυκοκτόνον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• λυκοκτόνον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette