μαϊμού

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek μαϊμού (maïmoú), from Ottoman Turkish میمون (maymun), from Arabic مَيْمُون (maymūn).

Pronunciation

• IPA^(key): /mai̯ˈmu/
• Hyphenation: μαϊ‧μού

Noun

μαϊμού • (maïmoú) f (plural μαϊμούδες)

1. monkey
2. (figuratively) knockoff

Declension

Declension of μαϊμού

	singular	plural
nominative	μαϊμού •	μαϊμούδες •
genitive	μαϊμούς •	μαϊμούδων •
accusative	μαϊμού •	μαϊμούδες •
vocative	μαϊμού •	μαϊμούδες •

Related terms

• μαϊμουδάκι n (maïmoudáki, diminutive)
• μαϊμουδίζω (maïmoudízo)
• μαϊμουδίσιος (maïmoudísios)
• μαϊμούδισμα n (maïmoúdisma)
• μαϊμουδισμός m (maïmoudismós)
• μαϊμουδίστικος (maïmoudístikos)
• μαϊμουδίτσα f (maïmoudítsa, diminutive)

See also

• πίθηκος m (píthikos, “ape, monkey”)

Further reading

• “μαϊμού”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998