μεταγλώττιση

Greek

Etymology

From verb μεταγλωττί(ζω) (metaglottí(zo)) + -ση (-si). Compare to the medieval μεταγλώττισμα n (metaglṓttisma, “translation; interpretation, explanation”). See μετα- (meta-) and the ancient γλῶττα (glôtta), Attic form of γλῶσσα (glôssa).

Pronunciation

• IPA^(key): /me.taˈɣlo.ti.si/
• Hyphenation: με‧τα‧γλώτ‧τι‧ση

Noun

μεταγλώττιση • (metaglóttisi) f (plural μεταγλωττίσεις)

1. (of text, generally) transcribing or translating to a simpler or a different form of language

   μεταγλώττιση των όρων της καθαρεύουσας στην κοινή νεοελληνική

   metaglóttisi ton óron tis katharévousas stin koiní neoellinikí

   transferring of the Katharevousa terms to koine Neo-Hellenic

2. (film, television, any audio of speech) dubbing

   See μεταγλώττιση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el

3. (software) compilation, compiling

Declension

Declension of μεταγλώττιση

	singular	plural
nominative	μεταγλώττιση •	μεταγλωττίσεις •
genitive	μεταγλώττισης •	μεταγλωττίσεων •
accusative	μεταγλώττιση •	μεταγλωττίσεις •
vocative	μεταγλώττιση •	μεταγλωττίσεις •
Older or formal genitive singular: μεταγλωττίσεως •

Related terms

• μεταγλωττίζω (metaglottízo, “transfer to different or simpler language; dub an audio to text; compile in programming”)
• μεταγλωττιστής m (metaglottistís, “compiler”)

• and see: μετά (metá) and γλώσσα (glóssa)