ομαλός

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ὁμαλός (homalós).

Adjective

ομαλός • (omalós) m (feminine ομαλή, neuter ομαλό)

1. (linguistics) regular
2. smooth, even, regular
3. normal, regular

Declension

Declension of ομαλός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ομαλός •	ομαλή •	ομαλό •	ομαλοί •	ομαλές •	ομαλά •
genitive	ομαλού •	ομαλής •	ομαλού •	ομαλών •	ομαλών •	ομαλών •
accusative	ομαλό •	ομαλή •	ομαλό •	ομαλούς •	ομαλές •	ομαλά •
vocative	ομαλέ •	ομαλή •	ομαλό •	ομαλοί •	ομαλές •	ομαλά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ομαλός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ομαλός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ομαλότερος •	ομαλότερη •	ομαλότερο •	ομαλότεροι •	ομαλότερες •	ομαλότερα •
genitive	ομαλότερου •	ομαλότερης •	ομαλότερου •	ομαλότερων •	ομαλότερων •	ομαλότερων •
accusative	ομαλότερο •	ομαλότερη •	ομαλότερο •	ομαλότερους •	ομαλότερες •	ομαλότερα •
vocative	ομαλότερε •	ομαλότερη •	ομαλότερο •	ομαλότεροι •	ομαλότερες •	ομαλότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ομαλότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ομαλότατος •	ομαλότατη •	ομαλότατο •	ομαλότατοι •	ομαλότατες •	ομαλότατα •
genitive	ομαλότατου •	ομαλότατης •	ομαλότατου •	ομαλότατων •	ομαλότατων •	ομαλότατων •
accusative	ομαλότατο •	ομαλότατη •	ομαλότατο •	ομαλότατους •	ομαλότατες •	ομαλότατα •
vocative	ομαλότατε •	ομαλότατη •	ομαλότατο •	ομαλότατοι •	ομαλότατες •	ομαλότατα •

Synonyms

• (smooth): λείος (leíos, “smooth, sleek”)
• (smooth): επίπεδος (epípedos, “smooth, flat”)

Antonyms

• ανώμαλος (anómalos)

Derived terms

• ομαλότητα (omalótita)