ποδώκης

Ancient Greek

Etymology

From πούς (poús, “foot”) +‎ ὠκύς (ōkús, “swift”) +‎ -ης (-ēs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.dɔ̌ː.kɛːs/ → /poˈðo.cis/ → /poˈðo.cis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.dɔ̌ː.kɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈdo.ke̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈðo.cis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈðo.cis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈðo.cis/

Adjective

ποδώκης • (podṓkēs) m or f (neuter πόδωκες); third declension

1. swift-running, fleetfooted

   Synonym: ταχύπους (takhúpous)

Declension

Third declension of ποδώκης; πόδωκες (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ποδώκης podṓkēs	πόδωκες pódōkes		ποδώκει podṓkei	ποδώκει podṓkei		ποδώκεις podṓkeis	ποδώκη podṓkē
Genitive		ποδώκους podṓkous	ποδώκους podṓkous		ποδώκοιν podṓkoin	ποδώκοιν podṓkoin		ποδώκων podṓkōn	ποδώκων podṓkōn
Dative		ποδώκει podṓkei	ποδώκει podṓkei		ποδώκοιν podṓkoin	ποδώκοιν podṓkoin		ποδώκεσῐ / ποδώκεσῐν podṓkesi(n)	ποδώκεσῐ / ποδώκεσῐν podṓkesi(n)
Accusative		ποδώκη podṓkē	πόδωκες pódōkes		ποδώκει podṓkei	ποδώκει podṓkei		ποδώκεις podṓkeis	ποδώκη podṓkē
Vocative		πόδωκες pódōkes	πόδωκες pódōkes		ποδώκει podṓkei	ποδώκει podṓkei		ποδώκεις podṓkeis	ποδώκη podṓkē
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ποδώκως podṓkōs			ποδωκέστερος podōkésteros			ποδωκέστᾰτος podōkéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of ποδώκης; πόδωκες (uncontracted, Epic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ποδώκης podṓkēs	πόδωκες pódōkes		ποδώκει / ποδώκεε podṓkei / podṓkee	ποδώκει / ποδώκεε podṓkei / podṓkee		ποδώκεις / ποδώκεες podṓkeis / podṓkees	ποδώκεᾰ podṓkea
Genitive		ποδώκεος / ποδώκευς podṓkeos / podṓkeus	ποδώκεος / ποδώκευς podṓkeos / podṓkeus		ποδώκοιν podṓkoin	ποδώκοιν podṓkoin		ποδωκέων podōkéōn	ποδωκέων podōkéōn
Dative		ποδώκει / ποδώκεῐ̈ podṓkei / podṓkeï	ποδώκει / ποδώκεῐ̈ podṓkei / podṓkeï		ποδώκοιν podṓkoin	ποδώκοιν podṓkoin		ποδώκεσῐ / ποδώκεσῐν podṓkesi(n)	ποδώκεσῐ / ποδώκεσῐν podṓkesi(n)
Accusative		ποδώκεᾰ podṓkea	πόδωκες pódōkes		ποδώκει / ποδώκεε podṓkei / podṓkee	ποδώκει / ποδώκεε podṓkei / podṓkee		ποδώκεᾰς podṓkeas	ποδώκεᾰ podṓkea
Vocative		πόδωκες pódōkes	πόδωκες pódōkes		ποδώκει / ποδώκεε podṓkei / podṓkee	ποδώκει / ποδώκεε podṓkei / podṓkee		ποδώκεις / ποδώκεες podṓkeis / podṓkees	ποδώκεᾰ podṓkea
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ποδωκέως podōkéōs			ποδωκέστερος podōkésteros			ποδωκέστᾰτος podōkéstatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Further reading

• “ποδώκης”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ποδώκης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ποδώκης in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ποδώκης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • swift-footed idem, page 848.