σφηνοειδής

Ancient Greek

Etymology

From σφήν (sphḗn, “wedge”) +‎ -ειδής (-eidḗs, “-form, -like”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spʰɛː.no.eː.dɛ̌ːs/ → /sɸi.no.iˈðis/ → /sfi.no.iˈðis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰɛː.no.eː.dɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰe̝.no.iˈde̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸi.no.iˈðis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfi.no.iˈðis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfi.no.iˈðis/

Adjective

σφηνοειδής • (sphēnoeidḗs) m or f (neuter σφηνοειδές); third declension

1. Wedge-shaped.

Inflection

Third declension of σφηνοειδής; σφηνοειδές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		σφηνοειδής sphēnoeidḗs	σφηνοειδές sphēnoeidés		σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî		σφηνοειδεῖς sphēnoeideîs	σφηνοειδῆ sphēnoeidê
Genitive		σφηνοειδοῦς sphēnoeidoûs	σφηνοειδοῦς sphēnoeidoûs		σφηνοειδοῖν sphēnoeidoîn	σφηνοειδοῖν sphēnoeidoîn		σφηνοειδῶν sphēnoeidôn	σφηνοειδῶν sphēnoeidôn
Dative		σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî		σφηνοειδοῖν sphēnoeidoîn	σφηνοειδοῖν sphēnoeidoîn		σφηνοειδέσῐ / σφηνοειδέσῐν sphēnoeidési(n)	σφηνοειδέσῐ / σφηνοειδέσῐν sphēnoeidési(n)
Accusative		σφηνοειδῆ sphēnoeidê	σφηνοειδές sphēnoeidés		σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî		σφηνοειδεῖς sphēnoeideîs	σφηνοειδῆ sphēnoeidê
Vocative		σφηνοειδές sphēnoeidés	σφηνοειδές sphēnoeidés		σφηνοειδεῖ sphēnoeideî	σφηνοειδεῖ sphēnoeideî		σφηνοειδεῖς sphēnoeideîs	σφηνοειδῆ sphēnoeidê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		σφηνοειδῶς sphēnoeidôs			σφηνοειδέστερος sphēnoeidésteros			σφηνοειδέστᾰτος sphēnoeidéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → New Latin: sphenoides
• → English: sphenoid

References

• “σφηνοειδής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press