τηλικοῦτος

Ancient Greek

Etymology

From τηλίκος (tēlíkos) +‎ οὗτος (hoûtos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tɛː.li.kûː.tos/ → /ti.liˈku.tos/ → /ti.liˈku.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tɛː.li.kûː.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te̝.liˈku.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ti.liˈku.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ti.liˈku.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ti.liˈku.tos/

Adjective

τηλῐκοῦτος • (tēlikoûtos) m (feminine τηλῐκαύτη, neuter τηλῐκοῦτο); first/second declension or
τηλῐκοῦτος • (tēlikoûtos) m or f (neuter τηλῐκοῦτον); second declension

1. Alternative form of τηλικόσδε (tēlikósde, “of such an age; so great”)

Inflection

First and second declension of τηλῐκοῦτος; τηλῐκαύτη; τηλῐκοῦτο (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τηλῐκοῦτος tēlikoûtos	τηλῐκαύτη tēlikaútē	τηλῐκοῦτο tēlikoûto		τηλῐκούτω tēlikoútō	τηλῐκούτᾱ tēlikoútā	τηλῐκούτω tēlikoútō		τηλῐκοῦτοι tēlikoûtoi	τηλῐκαύται tēlikaútai	τηλῐκαῦτᾰ tēlikaûta
Genitive		τηλῐκούτου tēlikoútou	τηλῐκαύτης tēlikaútēs	τηλῐκούτου tēlikoútou		τηλῐκούτοιν tēlikoútoin	τηλῐκούταιν tēlikoútain	τηλῐκούτοιν tēlikoútoin		τηλῐκούτων tēlikoútōn	τηλῐκούτων tēlikoútōn	τηλῐκούτων tēlikoútōn
Dative		τηλῐκούτῳ tēlikoútōi	τηλῐκαύτῃ tēlikaútēi	τηλῐκούτῳ tēlikoútōi		τηλῐκούτοιν tēlikoútoin	τηλῐκούταιν tēlikoútain	τηλῐκούτοιν tēlikoútoin		τηλῐκούτοις tēlikoútois	τηλῐκαύταις tēlikaútais	τηλῐκούτοις tēlikoútois
Accusative		τηλῐκοῦτον tēlikoûton	τηλῐκαύτην tēlikaútēn	τηλῐκοῦτο tēlikoûto		τηλῐκούτω tēlikoútō	τηλῐκούτᾱ tēlikoútā	τηλῐκούτω tēlikoútō		τηλῐκούτους tēlikoútous	τηλῐκαύτᾱς tēlikaútās	τηλῐκαῦτᾰ tēlikaûta
Vocative		—	—	—		—	—	—		—	—	—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of τηλῐκοῦτος; τηλῐκοῦτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		τηλῐκοῦτος tēlikoûtos	τηλῐκοῦτον tēlikoûton		τηλῐκούτω tēlikoútō	τηλῐκούτω tēlikoútō		τηλῐκοῦτοι tēlikoûtoi	τηλῐκοῦτᾰ tēlikoûta
Genitive		τηλῐκούτου tēlikoútou	τηλῐκούτου tēlikoútou		τηλῐκούτοιν tēlikoútoin	τηλῐκούτοιν tēlikoútoin		τηλῐκούτων tēlikoútōn	τηλῐκούτων tēlikoútōn
Dative		τηλῐκούτῳ tēlikoútōi	τηλῐκούτῳ tēlikoútōi		τηλῐκούτοιν tēlikoútoin	τηλῐκούτοιν tēlikoútoin		τηλῐκούτοις tēlikoútois	τηλῐκούτοις tēlikoútois
Accusative		τηλῐκοῦτον tēlikoûton	τηλῐκοῦτον tēlikoûton		τηλῐκούτω tēlikoútō	τηλῐκούτω tēlikoútō		τηλῐκούτους tēlikoútous	τηλῐκοῦτᾰ tēlikoûta
Vocative		τηλῐκοῦτε tēlikoûte	τηλῐκοῦτον tēlikoûton		τηλῐκούτω tēlikoútō	τηλῐκούτω tēlikoútō		τηλῐκοῦτοι tēlikoûtoi	τηλῐκοῦτᾰ tēlikoûta
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• τηλῐκουτοσί (tēlikoutosí)

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• τηλικοῦτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “τηλικοῦτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • age idem, page 18.
  • big idem, page 78.
  • great idem, page 372.
  • large idem, page 476.
  • old idem, page 572.
  • such idem, page 834.
  • young idem, page 997.