φθίω

Ancient Greek

Alternative forms

• φθίνω (phthínō), φθινύθω (phthinúthō)

Etymology

From Proto-Indo-European *dʰgʷʰey-. Cognate with Sanskrit क्षिणाति (kṣiṇā́ti, “to destroy, ruin”), English dwindle, Spanish sed (“thirst”), French soif (“thirst”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰtʰí.ɔː/ → /ˈɸθi.o/ → /ˈfθi.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰtʰí.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰtʰi.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸθi.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfθi.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfθi.o/

Verb

φθίω • (phthíō)

1. to wane, decay, dwindle

Conjugation

   Present: φθῐ́ω, φθῐ́ομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φθῐ́ω	φθῐ́εις	φθῐ́ει	φθῐ́ετον	φθῐ́ετον	φθῐ́ομεν	φθῐ́ετε	φθῐ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	φθῐ́ω, φθῐ́ωμῐ	φθῐ́ῃς, φθῐ́ῃσθᾰ	φθῐ́ῃ, φθῐ́ῃσῐ	φθῐ́ητον	φθῐ́ητον	φθῐ́ωμεν	φθῐ́ητε	φθῐ́ωσῐ(ν)
	optative	φθῐ́οιμῐ	φθῐ́οισ(θᾰ)	φθῐ́οι	φθῐ́οιτον	φθῐοίτην	φθῐ́οιμεν	φθῐ́οιτε	φθῐ́οιεν
	imperative		φθῐ́ε	φθῐέτω	φθῐ́ετον	φθῐέτων		φθῐ́ετε	φθῐόντων
middle/ passive	indicative	φθῐ́ομαι	φθῐ́εαι	φθῐ́εται	φθῐ́εσθον	φθῐ́εσθον	φθῐόμε(σ)θᾰ	φθῐ́εσθε	φθῐ́ονται
	subjunctive	φθῐ́ωμαι	φθῐ́ηαι	φθῐ́ηται	φθῐ́ησθον	φθῐ́ησθον	φθῐώμε(σ)θᾰ	φθῐ́ησθε	φθῐ́ωνται
	optative	φθῐοίμην	φθῐ́οιο	φθῐ́οιτο	φθῐ́οισθον	φθῐοίσθην	φθῐοίμε(σ)θᾰ	φθῐ́οισθε	φθῐοίᾰτο
	imperative		φθῐ́εο	φθῐέσθω	φθῐ́εσθον	φθῐέσθων		φθῐ́εσθε	φθῐέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φθῐ́ειν/φθῐέμεν(αι)/φθῐ́μεν(αι)				φθῐ́εσθαι
participle	m	φθῐ́ων				φθῐόμενος
	f	φθῐ́ουσᾰ				φθῐομένη
	n	φθῐ́ον				φθῐόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: φθῐ́νω, φθῐ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φθῐ́νω	φθῐ́νεις	φθῐ́νει	φθῐ́νετον	φθῐ́νετον	φθῐ́νομεν	φθῐ́νετε	φθῐ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	φθῐ́νω	φθῐ́νῃς	φθῐ́νῃ	φθῐ́νητον	φθῐ́νητον	φθῐ́νωμεν	φθῐ́νητε	φθῐ́νωσῐ(ν)
	optative	φθῐ́νοιμῐ	φθῐ́νοις	φθῐ́νοι	φθῐ́νοιτον	φθῐνοίτην	φθῐ́νοιμεν	φθῐ́νοιτε	φθῐ́νοιεν
	imperative		φθῐ́νε	φθῐνέτω	φθῐ́νετον	φθῐνέτων		φθῐ́νετε	φθῐνόντων
middle/ passive	indicative	φθῐ́νομαι	φθῐ́νῃ, φθῐ́νει	φθῐ́νεται	φθῐ́νεσθον	φθῐ́νεσθον	φθῐνόμεθᾰ	φθῐ́νεσθε	φθῐ́νονται
	subjunctive	φθῐ́νωμαι	φθῐ́νῃ	φθῐ́νηται	φθῐ́νησθον	φθῐ́νησθον	φθῐνώμεθᾰ	φθῐ́νησθε	φθῐ́νωνται
	optative	φθῐνοίμην	φθῐ́νοιο	φθῐ́νοιτο	φθῐ́νοισθον	φθῐνοίσθην	φθῐνοίμεθᾰ	φθῐ́νοισθε	φθῐ́νοιντο
	imperative		φθῐ́νου	φθῐνέσθω	φθῐ́νεσθον	φθῐνέσθων		φθῐ́νεσθε	φθῐνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φθῐ́νειν				φθῐ́νεσθαι
participle	m	φθῐ́νων				φθῐνόμενος
	f	φθῐ́νουσᾰ				φθῐνομένη
	n	φθῐ́νον				φθῐνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔφθῐον, ἐφθῐόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφθῐον	ἔφθῐες	ἔφθῐε(ν)	ἐφθῐ́ετον	ἐφθῐέτην	ἐφθῐ́ομεν	ἐφθῐ́ετε	ἔφθῐον
middle/ passive	indicative	ἐφθῐόμην	ἐφθῐ́ου	ἐφθῐ́ετο	ἐφθῐ́εσθον	ἐφθῐέσθην	ἐφθῐόμε(σ)θᾰ	ἐφθῐ́εσθε	ἐφθῐ́οντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔφθῐνον, ἐφθῐνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφθῐνον	ἔφθῐνες	ἔφθῐνε(ν)	ἐφθῐ́νετον	ἐφθῐνέτην	ἐφθῐ́νομεν	ἐφθῐ́νετε	ἔφθῐνον
middle/ passive	indicative	ἐφθῐνόμην	ἐφθῐ́νου	ἐφθῐ́νετο	ἐφθῐ́νεσθον	ἐφθῐνέσθην	ἐφθῐνόμεθᾰ	ἐφθῐ́νεσθε	ἐφθῐ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φθῑ́σω, φθῑ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φθῑ́σω	φθῑ́σεις	φθῑ́σει	φθῑ́σετον	φθῑ́σετον	φθῑ́σομεν	φθῑ́σετε	φθῑ́σουσῐ(ν)
	optative	φθῑ́σοιμῐ	φθῑ́σοις	φθῑ́σοι	φθῑ́σοιτον	φθῑσοίτην	φθῑ́σοιμεν	φθῑ́σοιτε	φθῑ́σοιεν
middle	indicative	φθῑ́σομαι	φθῑ́σῃ, φθῑ́σει	φθῑ́σεται	φθῑ́σεσθον	φθῑ́σεσθον	φθῑσόμεθᾰ	φθῑ́σεσθε	φθῑ́σονται
	optative	φθῑσοίμην	φθῑ́σοιο	φθῑ́σοιτο	φθῑ́σοισθον	φθῑσοίσθην	φθῑσοίμεθᾰ	φθῑ́σοισθε	φθῑ́σοιντο
		active			middle
infinitive		φθῑ́σειν			φθῑ́σεσθαι
participle	m	φθῑ́σων			φθῑσόμενος
	f	φθῑ́σουσᾰ			φθῑσομένη
	n	φθῖσον			φθῑσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φθείσω, φθείσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φθείσω	φθείσεις	φθείσει	φθείσετον	φθείσετον	φθείσομεν	φθείσετε	φθείσουσῐ(ν)
	optative	φθείσοιμῐ	φθείσοις	φθείσοι	φθείσοιτον	φθεισοίτην	φθείσοιμεν	φθείσοιτε	φθείσοιεν
middle	indicative	φθείσομαι	φθείσῃ, φθείσει	φθείσεται	φθείσεσθον	φθείσεσθον	φθεισόμεθᾰ	φθείσεσθε	φθείσονται
	optative	φθεισοίμην	φθείσοιο	φθείσοιτο	φθείσοισθον	φθεισοίσθην	φθεισοίμεθᾰ	φθείσοισθε	φθείσοιντο
		active			middle
infinitive		φθείσειν			φθείσεσθαι
participle	m	φθείσων			φθεισόμενος
	f	φθείσουσᾰ			φθεισομένη
	n	φθεῖσον			φθεισόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φθῐνήσω, φθῐνήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φθῐνήσω	φθῐνήσεις	φθῐνήσει	φθῐνήσετον	φθῐνήσετον	φθῐνήσομεν	φθῐνήσετε	φθῐνήσουσῐ(ν)
	optative	φθῐνήσοιμῐ	φθῐνήσοις	φθῐνήσοι	φθῐνήσοιτον	φθῐνησοίτην	φθῐνήσοιμεν	φθῐνήσοιτε	φθῐνήσοιεν
middle	indicative	φθῐνήσομαι	φθῐνήσῃ, φθῐνήσει	φθῐνήσεται	φθῐνήσεσθον	φθῐνήσεσθον	φθῐνησόμεθᾰ	φθῐνήσεσθε	φθῐνήσονται
	optative	φθῐνησοίμην	φθῐνήσοιο	φθῐνήσοιτο	φθῐνήσοισθον	φθῐνησοίσθην	φθῐνησοίμεθᾰ	φθῐνήσοισθε	φθῐνήσοιντο
		active			middle
infinitive		φθῐνήσειν			φθῐνήσεσθαι
participle	m	φθῐνήσων			φθῐνησόμενος
	f	φθῐνήσουσᾰ			φθῐνησομένη
	n	φθῐνῆσον			φθῐνησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔφθῑσᾰ, ἐφθῑσᾰ́μην, ἐφθῐ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφθῑσᾰ	ἔφθῑσᾰς	ἔφθῑσε(ν)	ἐφθῑ́σᾰτον	ἐφθῑσᾰ́την	ἐφθῑ́σᾰμεν	ἐφθῑ́σᾰτε	ἔφθῑσᾰν
	subjunctive	φθῑ́σω	φθῑ́σῃς	φθῑ́σῃ	φθῑ́σητον	φθῑ́σητον	φθῑ́σωμεν	φθῑ́σητε	φθῑ́σωσῐ(ν)
	optative	φθῑ́σαιμῐ	φθῑ́σειᾰς, φθῑ́σαις	φθῑ́σειε(ν), φθῑ́σαι	φθῑ́σαιτον	φθῑσαίτην	φθῑ́σαιμεν	φθῑ́σαιτε	φθῑ́σειᾰν, φθῑ́σαιεν
	imperative		φθῖσον	φθῑσᾰ́τω	φθῑ́σᾰτον	φθῑσᾰ́των		φθῑ́σᾰτε	φθῑσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφθῑσᾰ́μην	ἐφθῑ́σω	ἐφθῑ́σᾰτο	ἐφθῑ́σᾰσθον	ἐφθῑσᾰ́σθην	ἐφθῑσᾰ́μεθᾰ	ἐφθῑ́σᾰσθε	ἐφθῑ́σᾰντο
	subjunctive	φθῑ́σωμαι	φθῑ́σῃ	φθῑ́σηται	φθῑ́σησθον	φθῑ́σησθον	φθῑσώμεθᾰ	φθῑ́σησθε	φθῑ́σωνται
	optative	φθῑσαίμην	φθῑ́σαιο	φθῑ́σαιτο	φθῑ́σαισθον	φθῑσαίσθην	φθῑσαίμεθᾰ	φθῑ́σαισθε	φθῑ́σαιντο
	imperative		φθῖσαι	φθῑσᾰ́σθω	φθῑ́σᾰσθον	φθῑσᾰ́σθων		φθῑ́σᾰσθε	φθῑσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφθῐ́θην	ἐφθῐ́θης	ἐφθῐ́θη	ἐφθῐ́θητον	ἐφθῐθήτην	ἐφθῐ́θημεν	ἐφθῐ́θητε	ἐφθῐ́θησᾰν
	subjunctive	φθῐθῶ	φθῐθῇς	φθῐθῇ	φθῐθῆτον	φθῐθῆτον	φθῐθῶμεν	φθῐθῆτε	φθῐθῶσῐ(ν)
	optative	φθῐθείην	φθῐθείης	φθῐθείη	φθῐθεῖτον, φθῐθείητον	φθῐθείτην, φθῐθειήτην	φθῐθεῖμεν, φθῐθείημεν	φθῐθεῖτε, φθῐθείητε	φθῐθεῖεν, φθῐθείησᾰν
	imperative		φθῐ́θητῐ	φθῐθήτω	φθῐ́θητον	φθῐθήτων		φθῐ́θητε	φθῐθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φθῖσαι			φθῑ́σᾰσθαι		φθῐθῆναι
participle	m	φθῑ́σᾱς			φθῑσᾰ́μενος		φθῐθείς
	f	φθῑ́σᾱσᾰ			φθῑσᾰμένη		φθῐθεῖσᾰ
	n	φθῖσᾰν			φθῑσᾰ́μενον		φθῐθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: φθῖσᾰ, φθῑσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φθῖσᾰ	φθῖσᾰς	φθῖσε(ν)	φθῑ́σᾰτον	φθῑσᾰ́την	φθῑ́σᾰμεν	φθῑ́σᾰτε	φθῖσᾰν
	subjunctive	φθῑ́σω, φθῑ́σωμῐ	φθῑ́σῃς, φθῑ́σῃσθᾰ	φθῑ́σῃ, φθῑ́σῃσῐ	φθῑ́σητον	φθῑ́σητον	φθῑ́σωμεν	φθῑ́σητε	φθῑ́σωσῐ(ν)
	optative	φθῑ́σαιμῐ	φθῑ́σαις, φθῑ́σαισθᾰ, φθῑ́σειᾰς	φθῑ́σειε(ν), φθῑ́σαι	φθῑσεῖτον	φθῑσείτην	φθῑσεῖμεν	φθῑσεῖτε	φθῑσεῖεν
	imperative		φθῖσον	φθῑσᾰ́τω	φθῑ́σᾰτον	φθῑσᾰ́των		φθῑ́σᾰτε	φθῑσᾰ́ντων
middle	indicative	φθῑσᾰ́μην	φθῑ́σᾰο	φθῑ́σᾰτο	φθῑ́σᾰσθον	φθῑσᾰ́σθην	φθῑσᾰ́με(σ)θᾰ	φθῑ́σᾰσθε	φθῑ́σᾰντο
	subjunctive	φθῑ́σωμαι	φθῑ́σηαι	φθῑ́σηται	φθῑ́σησθον	φθῑ́σησθον	φθῑσώμε(σ)θᾰ	φθῑ́σησθε	φθῑ́σωνται
	optative	φθῑσαίμην	φθῑ́σαιο	φθῑ́σαιτο	φθῑ́σαισθον	φθῑσαίσθην	φθῑσαίμε(σ)θᾰ	φθῑ́σαισθε	φθῑσαίᾰτο
	imperative		φθῖσαι	φθῑσᾰ́σθω	φθῑ́σᾰσθον	φθῑσᾰ́σθων		φθῑ́σᾰσθε	φθῑσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		φθῖσαι/φθῑσᾰ́μεν/φθῑσᾰμέναι			φθῑ́σᾰσθαι
participle	m	φθῑ́σᾱς			φθῑσᾰ́μενος
	f	φθῑ́σᾱσᾰ			φθῑσᾰμένη
	n	φθῖσᾰν			φθῑσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔφθεισᾰ, ἐφθεισᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφθεισᾰ	ἔφθεισᾰς	ἔφθεισε(ν)	ἐφθείσᾰτον	ἐφθεισᾰ́την	ἐφθείσᾰμεν	ἐφθείσᾰτε	ἔφθεισᾰν
	subjunctive	φθείσω	φθείσῃς	φθείσῃ	φθείσητον	φθείσητον	φθείσωμεν	φθείσητε	φθείσωσῐ(ν)
	optative	φθείσαιμῐ	φθείσειᾰς, φθείσαις	φθείσειε(ν), φθείσαι	φθείσαιτον	φθεισαίτην	φθείσαιμεν	φθείσαιτε	φθείσειᾰν, φθείσαιεν
	imperative		φθεῖσον	φθεισᾰ́τω	φθείσᾰτον	φθεισᾰ́των		φθείσᾰτε	φθεισᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφθεισᾰ́μην	ἐφθείσω	ἐφθείσᾰτο	ἐφθείσᾰσθον	ἐφθεισᾰ́σθην	ἐφθεισᾰ́μεθᾰ	ἐφθείσᾰσθε	ἐφθείσᾰντο
	subjunctive	φθείσωμαι	φθείσῃ	φθείσηται	φθείσησθον	φθείσησθον	φθεισώμεθᾰ	φθείσησθε	φθείσωνται
	optative	φθεισαίμην	φθείσαιο	φθείσαιτο	φθείσαισθον	φθεισαίσθην	φθεισαίμεθᾰ	φθείσαισθε	φθείσαιντο
	imperative		φθεῖσαι	φθεισᾰ́σθω	φθείσᾰσθον	φθεισᾰ́σθων		φθείσᾰσθε	φθεισᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		φθεῖσαι			φθείσᾰσθαι
participle	m	φθείσᾱς			φθεισᾰ́μενος
	f	φθείσᾱσᾰ			φθεισᾰμένη
	n	φθεῖσᾰν			φθεισᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφθῐ́νησᾰ, ἐφθῐνησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφθῐ́νησᾰ	ἐφθῐ́νησᾰς	ἐφθῐ́νησε(ν)	ἐφθῐνήσᾰτον	ἐφθῐνησᾰ́την	ἐφθῐνήσᾰμεν	ἐφθῐνήσᾰτε	ἐφθῐ́νησᾰν
	subjunctive	φθῐνήσω	φθῐνήσῃς	φθῐνήσῃ	φθῐνήσητον	φθῐνήσητον	φθῐνήσωμεν	φθῐνήσητε	φθῐνήσωσῐ(ν)
	optative	φθῐνήσαιμῐ	φθῐνήσειᾰς, φθῐνήσαις	φθῐνήσειε(ν), φθῐνήσαι	φθῐνήσαιτον	φθῐνησαίτην	φθῐνήσαιμεν	φθῐνήσαιτε	φθῐνήσειᾰν, φθῐνήσαιεν
	imperative		φθῐ́νησον	φθῐνησᾰ́τω	φθῐνήσᾰτον	φθῐνησᾰ́των		φθῐνήσᾰτε	φθῐνησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφθῐνησᾰ́μην	ἐφθῐνήσω	ἐφθῐνήσᾰτο	ἐφθῐνήσᾰσθον	ἐφθῐνησᾰ́σθην	ἐφθῐνησᾰ́μεθᾰ	ἐφθῐνήσᾰσθε	ἐφθῐνήσᾰντο
	subjunctive	φθῐνήσωμαι	φθῐνήσῃ	φθῐνήσηται	φθῐνήσησθον	φθῐνήσησθον	φθῐνησώμεθᾰ	φθῐνήσησθε	φθῐνήσωνται
	optative	φθῐνησαίμην	φθῐνήσαιο	φθῐνήσαιτο	φθῐνήσαισθον	φθῐνησαίσθην	φθῐνησαίμεθᾰ	φθῐνήσαισθε	φθῐνήσαιντο
	imperative		φθῐ́νησαι	φθῐνησᾰ́σθω	φθῐνήσᾰσθον	φθῐνησᾰ́σθων		φθῐνήσᾰσθε	φθῐνησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		φθῐνῆσαι			φθῐνήσᾰσθαι
participle	m	φθῐνήσᾱς			φθῐνησᾰ́μενος
	f	φθῐνήσᾱσᾰ			φθῐνησᾰμένη
	n	φθῐνῆσᾰν			φθῐνησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφθῐ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐφθῐ́μην	ἔφθῐσο	ἔφθῐτο	ἐφθῐ́σθον	ἐφθῐ́σθην	ἐφθῐἐφθῐ́με(σ)θᾰ	ἐφθῐ́σθε	ἐφθῐ́ατο
	subjunctive	φθῐ́ωμαι	φθῐ́ηαι	φθῐ́εται	φθῐ́ησθον	φθῐ́ησθον	φθῐόμεσθα	φθῐ́ησθε	φθῐ́ωνται
	optative	φθῑ́μην	φθῖσο	φθῖτο	φθῐ́οισθον	φθῐοίσθην	φθῐοίμε(σ)θᾰ	φθῐ́οισθε	φθῐοίᾰτο
	imperative		φθῐ́σο	φθῐ́σθω	φθῐ́σθον	φθῐ́σθων		φθῐ́σθε	φθῐ́σθων
					middle
infinitive					φθῐ́σθαι
participle	m				φθῐ́μενος
	f				φθῐμένη
	n				φθῐ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔφθῐκᾰ, ἔφθῐμαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφθῐκᾰ	ἔφθῐκᾰς	ἔφθῐκε(ν)	ἐφθῐ́κᾰτον	ἐφθῐ́κᾰτον	ἐφθῐ́κᾰμεν	ἐφθῐ́κᾰτε	ἐφθῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐφθῐ́κω, ἐφθῐ́κωμῐ	ἐφθῐ́κῃς, ἐφθῐ́κῃσθᾰ	ἐφθῐ́κῃ, ἐφθῐ́κῃσῐ	ἐφθῐ́κητον	ἐφθῐ́κητον	ἐφθῐ́κωμεν	ἐφθῐ́κητε	ἐφθῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐφθῐ́κοιμῐ, ἐφθῐκοίην	ἐφθῐ́κοις, ἐφθῐκοίης	ἐφθῐ́κοι, ἐφθῐκοίη	ἐφθῐ́κοιτον	ἐφθῐκοίτην	ἐφθῐ́κοιμεν	ἐφθῐ́κοιτε	ἐφθῐ́κοιεν
	imperative		ἔφθῐκε	ἐφθῐκέτω	ἐφθῐ́κετον	ἐφθῐκέτων		ἐφθῐ́κετε	ἐφθῐκόντων
middle/ passive	indicative	ἔφθῐμαι	ἔφθῐσαι	ἔφθῐται	ἔφθῐσθον	ἔφθῐσθον	ἐφθῐ́μεθᾰ	ἔφθῐσθε	ἔφθῐνται
	subjunctive	ἐφθῐμένος ὦ	ἐφθῐμένος ᾖς	ἐφθῐμένος ᾖ	ἐφθῐμένω ἦτον	ἐφθῐμένω ἦτον	ἐφθῐμένοι ὦμεν	ἐφθῐμένοι ἦτε	ἐφθῐμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐφθῐμένος εἴην	ἐφθῐμένος εἴης	ἐφθῐμένος εἴη	ἐφθῐμένω εἴητον/εἶτον	ἐφθῐμένω εἰήτην/εἴτην	ἐφθῐμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐφθῐμένοι εἴητε/εἶτε	ἐφθῐ́μενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
	imperative		ἔφθῐσο	ἐφθῐ́σθω	ἔφθῐσθον	ἐφθῐ́σθων		ἔφθῐσθε	ἐφθῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐφθῐκέναι				ἐφθῐ́σθαι
participle	m	ἐφθῐκώς				ἐφθῐμένος
	f	ἐφθῐκυῖᾰ				ἐφθῐμένη
	n	ἐφθῐκός				ἐφθῐμένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐφθῐ́νηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφθῐ́νηκᾰ	ἐφθῐ́νηκᾰς	ἐφθῐ́νηκε(ν)	ἐφθῐνήκᾰτον	ἐφθῐνήκᾰτον	ἐφθῐνήκᾰμεν	ἐφθῐνήκᾰτε	ἐφθῐνήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐφθῐνήκω	ἐφθῐνήκῃς	ἐφθῐνήκῃ	ἐφθῐνήκητον	ἐφθῐνήκητον	ἐφθῐνήκωμεν	ἐφθῐνήκητε	ἐφθῐνήκωσῐ(ν)
	optative	ἐφθῐνήκοιμῐ, ἐφθῐνηκοίην	ἐφθῐνήκοις, ἐφθῐνηκοίης	ἐφθῐνήκοι, ἐφθῐνηκοίη	ἐφθῐνήκοιτον	ἐφθῐνηκοίτην	ἐφθῐνήκοιμεν	ἐφθῐνήκοιτε	ἐφθῐνήκοιεν
	imperative		ἐφθῐ́νηκε	ἐφθῐνηκέτω	ἐφθῐνήκετον	ἐφθῐνηκέτων		ἐφθῐνήκετε	ἐφθῐνηκόντων
		active
infinitive		ἐφθῐνηκέναι
participle	m	ἐφθῐνηκώς
	f	ἐφθῐνηκυῖᾰ
	n	ἐφθῐνηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• φθίνα (phthína)
• φθῑσήνωρ (phthīsḗnōr)
• φθίσις (phthísis)

Further reading

• φθίω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “φθίω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • decay idem, page 199.
  • decline idem, page 201.
  • decrease idem, page 202.
  • die idem, page 222.
  • disappear idem, page 227.
  • droop idem, page 254.
  • dwindle idem, page 257.
  • fade idem, page 301.
  • minish idem, page 531.
  • pass idem, page 595.
  • perish idem, page 607.
  • pine idem, page 613.
  • set idem, page 756.
  • vanish idem, page 943.
  • wane idem, page 961.
  • waste away idem, page 965.
  • wither idem, page 984.