χαλκουργεῖον

Ancient Greek

Etymology

From χᾰλκουργός (khalkourgós, “copper miner”) +‎ -εῖον (-eîon).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰal.kuːr.ɡêː.on/ → /xal.kurˈʝi.on/ → /xal.kurˈʝi.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰal.kuːr.ɡêː.on/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰal.kurˈɡi.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xal.kurˈʝi.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xal.kurˈʝi.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xal.kurˈʝi.on/

Noun

χᾰλκουργεῖον • (khalkourgeîon) n (genitive χᾰλκουργείου); second declension

1. copper-mine
2. foundry

Declension

Second declension of τὸ χᾰλκουργεῖον; τοῦ χᾰλκουργείου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ χᾰλκουργεῖον tò khalkourgeîon	τὼ χᾰλκουργείω tṑ khalkourgeíō	τᾰ̀ χᾰλκουργεῖᾰ tà khalkourgeîa
Genitive	τοῦ χᾰλκουργείου toû khalkourgeíou	τοῖν χᾰλκουργείοιν toîn khalkourgeíoin	τῶν χᾰλκουργείων tôn khalkourgeíōn
Dative	τῷ χᾰλκουργείῳ tôi khalkourgeíōi	τοῖν χᾰλκουργείοιν toîn khalkourgeíoin	τοῖς χᾰλκουργείοις toîs khalkourgeíois
Accusative	τὸ χᾰλκουργεῖον tò khalkourgeîon	τὼ χᾰλκουργείω tṑ khalkourgeíō	τᾰ̀ χᾰλκουργεῖᾰ tà khalkourgeîa
Vocative	χᾰλκουργεῖον khalkourgeîon	χᾰλκουργείω khalkourgeíō	χᾰλκουργεῖᾰ khalkourgeîa
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χαλκουργεῖον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χαλκουργεῖον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette