χαρακτήρων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.rak.tɛ̌ː.rɔːn/ → /xa.rakˈti.ron/ → /xa.rakˈti.ron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.rak.tɛ̌ː.rɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰa.rakˈte̝.ron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xa.rakˈti.ron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xa.rakˈti.ron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xa.rakˈti.ron/

Noun

χᾰρᾰκτήρων • (kharaktḗrōn) m

1. genitive plural of χᾰρᾰκτήρ (kharaktḗr)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /xa.ɾaˈkti.ɾon/
• Hyphenation: χα‧ρα‧κτή‧ρων

Noun

χαρακτήρων • (charaktíron) m

1. Genitive plural form of χαρακτήρας (charaktíras).