дэслэгч

Mongolian

Etymology

From дэслэх (deslex) +‎ -гч (-gč).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtesɮekt͡ɕʰ/
• Syllabification: дэс‧лэгч (2 syllables)

Noun

дэслэгч • (deslegč)

1. lieutenant

Declension

Declension of дэслэгч (э-harmonic regular нар-pl) 

attributive	дэслэгч deslegč
	singular / indefinite	definite plural
nominative	дэслэгч deslegč	дэслэгч нар deslegč nar
genitive	дэслэгчийн deslegčiin	дэслэгч нарын deslegč naryn
accusative	дэслэгчийг deslegčiig	дэслэгч нарыг deslegč naryg
dative-locative	дэслэгчид deslegčid	дэслэгч нарт deslegč nart
ablative	дэслэгчээс deslegčees	дэслэгч нараас deslegč naraas
instrumental	дэслэгчээр deslegčeer	дэслэгч нараар deslegč naraar
comitative	дэслэгчтэй deslegčtej	дэслэгч нартай deslegč nartaj
privative	дэслэгчгүй deslegčgüj	дэслэгч наргүй deslegč nargüj
directive	дэслэгч рүү deslegč rüü	дэслэгч нар руу deslegč nar ruu

Reflexive possessive forms 

	singular / indefinite	definite plural
nominative	дэслэгчээ deslegčee	дэслэгч нараа deslegč naraa
genitive	дэслэгчийнхээ deslegčiinxee	дэслэгч нарынхаа deslegč narynxaa
accusative	дэслэгчийгээ deslegčiigee	дэслэгч нарыгаа deslegč narygaa
dative-locative	дэслэгчдээ deslegčdee	дэслэгч нартаа deslegč nartaa
ablative	дэслэгчээсээ deslegčeesee	дэслэгч нараасаа deslegč naraasaa
instrumental	дэслэгчээрээ deslegčeeree	дэслэгч нараараа deslegč naraaraa
comitative	дэслэгчтэйгээ deslegčtejgee	дэслэгч нартайгаа deslegč nartajgaa
privative	дэслэгчгүйгээ deslegčgüjgee	дэслэгч наргүйгээ deslegč nargüjgee
directive	дэслэгч рүүгээ deslegč rüügee	дэслэгч нар руугаа deslegč nar ruugaa

independent genitive	singular / indefinite	definite plural
singular possession	дэслэгчийнх deslegčiinx	дэслэгч нарынх deslegč narynx
collective possession	дэслэгчийнхэн deslegčiinxen	дэслэгч нарынхан deslegč narynxan