разобличува

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [razɔbˈlit͡ʃuva]

Verb

разобличува • (razobličuva) third-singular present, impf (perfective разобличи)

1. (transitive) to unmask, expose

Conjugation

Conjugation of разобличува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	разобличувал	—	adjectival participle	разобличуван
feminine	разобличувала	—	adverbial participle	разобличувајќи
neuter	разобличувало	—	verbal noun	разобличување
plural	разобличувале	—	perfect participle	разобличувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	разобличувам	разобличував	—	—
2nd singular	разобличуваш	разобличуваше	—	разобличувај
3rd singular	разобличува	разобличуваше	—	—
1st plural	разобличуваме	разобличувавме	—	—
2nd plural	разобличувате	разобличувавте	—	разобличувајте
3rd plural	разобличуваат	разобличуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум разобличувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам разобличувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев разобличувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав разобличувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал разобличувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе разобличувам		ќе + present
има-future	ќе имам разобличувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе разобличував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав разобличувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум разобличувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал разобличувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би разобличувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал разобличувано		conditional of има + perfect participle