تفقيط

Arabic

Noun

تَفْقِيط • (tafqīṭ) m

1. verbal noun of فَقَّطَ (faqqaṭa) (form II)

Declension

Declension of noun تَفْقِيط (tafqīṭ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَفْقِيط tafqīṭ	التَّفْقِيط at-tafqīṭ	تَفْقِيط tafqīṭ
Nominative	تَفْقِيطٌ tafqīṭun	التَّفْقِيطُ at-tafqīṭu	تَفْقِيطُ tafqīṭu
Accusative	تَفْقِيطًا tafqīṭan	التَّفْقِيطَ at-tafqīṭa	تَفْقِيطَ tafqīṭa
Genitive	تَفْقِيطٍ tafqīṭin	التَّفْقِيطِ at-tafqīṭi	تَفْقِيطِ tafqīṭi