تهته

Arabic

Etymology

From the reduplicated root ت ه ت ه (t-h-t-h).

Pronunciation

• IPA^(key): /tah.ta.ha/

Verb

تَهْتَهَ • (tahtaha) Iq, non-past يُتَهْتِهُ‎ (yutahtihu)

1. to stutter, to stammer

Conjugation

Conjugation of

تَهْتَهَ

(form-Iq sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَهْتَهَة tahtaha
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُتَهْتِه mutahtih
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَهْتَهْتُ tahtahtu	تَهْتَهْتَ tahtahta	تَهْتَهَ tahtaha		تَهْتَهْتُمَا tahtahtumā	تَهْتَهَا tahtahā		تَهْتَهْنَا tahtahnā	تَهْتَهْتُمْ tahtahtum	تَهْتَهُوا tahtahū
	f		تَهْتَهْتِ tahtahti	تَهْتَهَتْ tahtahat			تَهْتَهَتَا tahtahatā			تَهْتَهْتُنَّ tahtahtunna	تَهْتَهْنَ tahtahna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُتَهْتِهُ ʔutahtihu	تُتَهْتِهُ tutahtihu	يُتَهْتِهُ yutahtihu		تُتَهْتِهَانِ tutahtihāni	يُتَهْتِهَانِ yutahtihāni		نُتَهْتِهُ nutahtihu	تُتَهْتِهُونَ tutahtihūna	يُتَهْتِهُونَ yutahtihūna
	f		تُتَهْتِهِينَ tutahtihīna	تُتَهْتِهُ tutahtihu			تُتَهْتِهَانِ tutahtihāni			تُتَهْتِهْنَ tutahtihna	يُتَهْتِهْنَ yutahtihna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُتَهْتِهَ ʔutahtiha	تُتَهْتِهَ tutahtiha	يُتَهْتِهَ yutahtiha		تُتَهْتِهَا tutahtihā	يُتَهْتِهَا yutahtihā		نُتَهْتِهَ nutahtiha	تُتَهْتِهُوا tutahtihū	يُتَهْتِهُوا yutahtihū
	f		تُتَهْتِهِي tutahtihī	تُتَهْتِهَ tutahtiha			تُتَهْتِهَا tutahtihā			تُتَهْتِهْنَ tutahtihna	يُتَهْتِهْنَ yutahtihna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُتَهْتِهْ ʔutahtih	تُتَهْتِهْ tutahtih	يُتَهْتِهْ yutahtih		تُتَهْتِهَا tutahtihā	يُتَهْتِهَا yutahtihā		نُتَهْتِهْ nutahtih	تُتَهْتِهُوا tutahtihū	يُتَهْتِهُوا yutahtihū
	f		تُتَهْتِهِي tutahtihī	تُتَهْتِهْ tutahtih			تُتَهْتِهَا tutahtihā			تُتَهْتِهْنَ tutahtihna	يُتَهْتِهْنَ yutahtihna
imperative الْأَمْر	m		تَهْتِهْ tahtih			تَهْتِهَا tahtihā				تَهْتِهُوا tahtihū
	f		تَهْتِهِي tahtihī							تَهْتِهْنَ tahtihna

Egyptian Arabic

Etymology

From Arabic تَهْتَهَ (tahtaha).

Verb

تهته • (tahtih) Iq (non-past يتهته (yitahtih))

1. to stutter, to stammer

Conjugation

Conjugation of تهته (form-Iq)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	تهتهت (tahtiht)	تهتهت (tahtiht)	تهته (tahtih)		تهتهنا (tahtihna)	تهتهتوا (tahtihtu)	تهتهوا (tahtihu)
	f		تهتهتي (tahtihti)	تهتهت (tahtihit)
present subjunctive	m	اتهته (atahtih)	تتهته (titahtih)	يتهته (yitahtih)		نتهته (nitahtih)	تتهتهوا (titahtihu)	يتهتهوا (yitahtihu)
	f		تتهتهي (titahtihi)	تتهته (titahtih)
present indicative	m	بتهته (batahtih)	بتتهته (bittahtih)	بيتهته (biytahtih)		بنتهته (bintahtih)	بتتهتهوا (bittahtihu)	بيتهتهوا (biytahtihu)
	f		بتتهتهي (bittahtihi)	بتتهته (bittahtih)
future	m	حتهته (ḥatahtih)	حتتهته (ḥattahtih)	حيتهته (ḥaytahtih)		حنتهته (ḥantahtih)	حتتهتهوا (ḥattahtihu)	حيتهتهوا (ḥaytahtihu)
	f		حتتهتهي (ḥattahtihi)	حتتهته (ḥattahtih)
imperative	m		تهته (tahtih)				تهتهوا (tahtihu)
	f		تهتهي (tahtihi)