دوزن

South Levantine Arabic

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish [script needed] (düzenmek).

Pronunciation

• IPA^(key): /doː.zan/, [ˈdoː.zan]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Verb

دوزن • (dōzan) Iq (present بدوزن (bidōzen))

1. to tune (an instrument)

Conjugation

Conjugation of دوزن (dōzan)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	دوزنت (dōzant)	دوزنت (dōzant)	دوزن (dōzan)		دوزننا (dōzanna)	دوزنتو (dōzantu)	دوزنو (dōzanu)
	f		دوزنتي (dōzanti)	دوزنت (dōzanat)
present	m	بدوزن (badōzen)	بتدوزن (bitdōzen)	بدوزن (bidōzen)		مندوزن (mindōzen)	بتدوزنو (bitdōznu)	بدوزنو (bidōznu)
	f		بتدوزني (bitdōzni)	بتدوزن (bitdōzen)
subjunctive	m	ادوزن (adōzen)	تدوزن (tdōzen)	يدوزن (ydōzen)		ندوزن (ndōzen)	تدوزنو (tdōznu)	يدوزنو (ydōznu)
	f		تدوزني (tdōzni)	تدوزن (tdōzen)
imperative	m		دوزن (dōzen)				دوزنو (dōznu)
	f		دوزني (dōzni)