كرمت
Jump to navigation
Jump to search
See also: كرمب
Arabic
[edit]Etymology 1
[edit]Verb
[edit]- first-person singular past active of كَرُمَ (karuma)
Verb
[edit]Verb
[edit]Verb
[edit]Etymology 2
[edit]Verb
[edit]كَرَّمْتُ • (karramtu) (form II)
- first-person singular past active of كَرَّمَ (karrama)
Verb
[edit]كُرِّمْتُ • (kurrimtu) (form II)
- first-person singular past passive of كَرَّمَ (karrama)
Verb
[edit]كَرَّمْتَ • (karramta) (form II)
Verb
[edit]كُرِّمْتَ • (kurrimta) (form II)
Verb
[edit]كَرَّمْتِ • (karramti) (form II)
Verb
[edit]كُرِّمْتِ • (kurrimti) (form II)
Verb
[edit]كَرَّمَتْ • (karramat) (form II)
Verb
[edit]كُرِّمَتْ • (kurrimat) (form II)
Ottoman Turkish
[edit]Noun
[edit]كرمت • (keremit, kiremit)
- Alternative spelling of كرمید (kiremid, “rooftile”)
Further reading
[edit]- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “كرمت”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1], Vienna, column 3926
- Redhouse, James W. (1890) “كرمت”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1540