சண்டை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit चण्ड (caṇḍa). Cognate to Malayalam ചണ്ട (caṇṭa).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /t͡ɕɐɳɖɐɪ̯/, [sɐɳɖɐɪ̯]

Noun

[edit]

சண்டை (caṇṭai)

  1. fight, conflict
    Synonyms: சச்சரவு (caccaravu), சலசலப்பு (calacalappu)
    சண்டை போடுcaṇṭai pōṭufight
  2. war, battle
    Synonyms: போர் (pōr), யுத்தம் (yuttam)

Declension

[edit]
ai-stem declension of சண்டை (caṇṭai)
Singular Plural
Nominative சண்டை
caṇṭai
சண்டைகள்
caṇṭaikaḷ
Vocative சண்டையே
caṇṭaiyē
சண்டைகளே
caṇṭaikaḷē
Accusative சண்டையை
caṇṭaiyai
சண்டைகளை
caṇṭaikaḷai
Dative சண்டைக்கு
caṇṭaikku
சண்டைகளுக்கு
caṇṭaikaḷukku
Genitive சண்டையுடைய
caṇṭaiyuṭaiya
சண்டைகளுடைய
caṇṭaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative சண்டை
caṇṭai
சண்டைகள்
caṇṭaikaḷ
Vocative சண்டையே
caṇṭaiyē
சண்டைகளே
caṇṭaikaḷē
Accusative சண்டையை
caṇṭaiyai
சண்டைகளை
caṇṭaikaḷai
Dative சண்டைக்கு
caṇṭaikku
சண்டைகளுக்கு
caṇṭaikaḷukku
Benefactive சண்டைக்காக
caṇṭaikkāka
சண்டைகளுக்காக
caṇṭaikaḷukkāka
Genitive 1 சண்டையுடைய
caṇṭaiyuṭaiya
சண்டைகளுடைய
caṇṭaikaḷuṭaiya
Genitive 2 சண்டையின்
caṇṭaiyiṉ
சண்டைகளின்
caṇṭaikaḷiṉ
Locative 1 சண்டையில்
caṇṭaiyil
சண்டைகளில்
caṇṭaikaḷil
Locative 2 சண்டையிடம்
caṇṭaiyiṭam
சண்டைகளிடம்
caṇṭaikaḷiṭam
Sociative 1 சண்டையோடு
caṇṭaiyōṭu
சண்டைகளோடு
caṇṭaikaḷōṭu
Sociative 2 சண்டையுடன்
caṇṭaiyuṭaṉ
சண்டைகளுடன்
caṇṭaikaḷuṭaṉ
Instrumental சண்டையால்
caṇṭaiyāl
சண்டைகளால்
caṇṭaikaḷāl
Ablative சண்டையிலிருந்து
caṇṭaiyiliruntu
சண்டைகளிலிருந்து
caṇṭaikaḷiliruntu

Descendants

[edit]
  • Sinhalese: සණ්ඩුව (saṇḍuwa)

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “சண்டை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
  • Johann Philipp Fabricius (1972) “சண்டை”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House