நண்பன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From நட்பு (naṭpu, friendship, companionship).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

நண்பன் (naṇpaṉ)

  1. (masculine) friend, companion
    Synonym: தோழன் (tōḻaṉ)
  2. (obsolete) lover, husband
    Synonyms: காதலன் (kātalaṉ), கணவன் (kaṇavaṉ)

Declension

[edit]
ṉ-stem declension of நண்பன் (naṇpaṉ)
Singular Plural
Nominative நண்பன்
naṇpaṉ
நண்பர்கள்
naṇparkaḷ
Vocative நண்பனே
naṇpaṉē
நண்பர்களே
naṇparkaḷē
Accusative நண்பனை
naṇpaṉai
நண்பர்களை
naṇparkaḷai
Dative நண்பனுக்கு
naṇpaṉukku
நண்பர்களுக்கு
naṇparkaḷukku
Genitive நண்பனுடைய
naṇpaṉuṭaiya
நண்பர்களுடைய
naṇparkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative நண்பன்
naṇpaṉ
நண்பர்கள்
naṇparkaḷ
Vocative நண்பனே
naṇpaṉē
நண்பர்களே
naṇparkaḷē
Accusative நண்பனை
naṇpaṉai
நண்பர்களை
naṇparkaḷai
Dative நண்பனுக்கு
naṇpaṉukku
நண்பர்களுக்கு
naṇparkaḷukku
Benefactive நண்பனுக்காக
naṇpaṉukkāka
நண்பர்களுக்காக
naṇparkaḷukkāka
Genitive 1 நண்பனுடைய
naṇpaṉuṭaiya
நண்பர்களுடைய
naṇparkaḷuṭaiya
Genitive 2 நண்பனின்
naṇpaṉiṉ
நண்பர்களின்
naṇparkaḷiṉ
Locative 1 நண்பனில்
naṇpaṉil
நண்பர்களில்
naṇparkaḷil
Locative 2 நண்பனிடம்
naṇpaṉiṭam
நண்பர்களிடம்
naṇparkaḷiṭam
Sociative 1 நண்பனோடு
naṇpaṉōṭu
நண்பர்களோடு
naṇparkaḷōṭu
Sociative 2 நண்பனுடன்
naṇpaṉuṭaṉ
நண்பர்களுடன்
naṇparkaḷuṭaṉ
Instrumental நண்பனால்
naṇpaṉāl
நண்பர்களால்
naṇparkaḷāl
Ablative நண்பனிலிருந்து
naṇpaṉiliruntu
நண்பர்களிலிருந்து
naṇparkaḷiliruntu

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “நண்பன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press