ผู้ประศาสน์การ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

From ผู้ (pûu, person; man, used as agent noun prefix) +‎ ประศาสน์ (to govern; to administer; to rule) +‎ การ (gaan, activity; affair; business).

Pronunciation

[edit]
Orthographicผู้ประศาสน์การ
pʰ ū ˆ p r a ɕ ā s n ʻ k ā r
Phonemic
พู่-ปฺระ-สาด-กาน
b ū ˋ – p ̥ r a – s ā ɗ – k ā n
RomanizationPaiboonpûu-bprà-sàat-gaan
Royal Institutephu-pra-sat-kan
(standard) IPA(key)/pʰuː˥˩.pra˨˩.saːt̚˨˩.kaːn˧/(R)

Noun

[edit]

ผู้ประศาสน์การ (pûu-bprà-sàat-gaan) (classifier คน)

  1. (historical) head (of a university), as rector, president, chancellor, etc.

Usage notes

[edit]

Synonyms

[edit]
[edit]