สภาพบุคคล

Thai

Etymology

From สภาพ (sà-pâap, “state”) +‎ บุคคล (bùk-kon, “person”); perhaps first used in Book 1 of the Civil and Commercial Code of Siam, promulgated on 11 November 1923 and effective as from 1 January 1924.

Pronunciation

Orthographic		สภาพบุคคล s bʰ ā b ɓ u g g l
Phonemic		สะ-พาบ-บุก-คน s a – b ā ɓ – ɓ u k – g n
Romanization	Paiboon	sà-pâap-bùk-kon
	Royal Institute	sa-phap-buk-khon
(standard) IPA(key)		/sa˨˩.pʰaːp̚˥˩.buk̚˨˩.kʰon˧/(R)

Noun

สภาพบุคคล • (sà-pâap-bùk-kon)

1. (law) state of being a person: personality, personhood, etc.
   • 1925 November 11, “พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๑ และ ๒ ที่ได้ตรวจชำระใหม่ ลงวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๔๖๘ [Royal decree promulgating the revised provisions of Books 1 and 2 of the Civil and Commercial Code, dated 11 November 1925]”, in ราชกิจจานุเบกษา‎^[1], volume 42, number 0 A, Bangkok, page 6:

     มาตรา ๑๕ สภาพบุคคลย่อมเริ่มแต่เมื่อคลอดแล้วอยู่รอดเปนทารก และสิ้นสุดลงเมื่อตาย

     mâat-dtraa · sìp-hâa · sà-pâap-bùk-kon yɔ̂m rə̂əm dtɛ̀ɛ mʉ̂ʉa klɔ̂ɔt lɛ́ɛo yùu rɔ̂ɔt bpen taa-rók · lɛ́ sîn-sùt long mʉ̂ʉa dtaai

     Section 15 Personality begins upon the completion of birth as a living child and terminate upon death
     (literally) Section 15 Personality [of a person] does begin as from the moment [the person] is delivered and remains alive as a baby [possibly meaning 'delivered as a living baby'], and [does] come to an end when [he] dies.