ἀνεξέλεγκτος

Ancient Greek

Etymology

ἀν- (an-) +‎ ἐξ- (ex-) +‎ ἐλέγχω (elénkhō) +‎ -τος (-tos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.nek.sé.leŋk.tos/ → /a.nekˈse.leŋɡ.tos/ → /a.nekˈse.leŋɡ.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.nek.sé.leŋk.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.nekˈse.leŋk.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.nekˈse.leŋɡ.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.nekˈse.leŋɡ.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.nekˈse.leŋɡ.tos/

Adjective

ἀνεξέλεγκτος • (anexélenktos) m or f (neuter ἀνεξέλεγκτον); second declension

1. unquestioned, irrefutable
2. irreproachable

Declension

Second declension of ἀ̆νεξέλεγκτος; ἀ̆νεξέλεγκτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆νεξέλεγκτος anexélenktos	ἀ̆νεξέλεγκτον anexélenkton		ἀ̆νεξελέγκτω anexelénktō	ἀ̆νεξελέγκτω anexelénktō		ἀ̆νεξέλεγκτοι anexélenktoi	ἀ̆νεξέλεγκτᾰ anexélenkta
Genitive		ἀ̆νεξελέγκτου anexelénktou	ἀ̆νεξελέγκτου anexelénktou		ἀ̆νεξελέγκτοιν anexelénktoin	ἀ̆νεξελέγκτοιν anexelénktoin		ἀ̆νεξελέγκτων anexelénktōn	ἀ̆νεξελέγκτων anexelénktōn
Dative		ἀ̆νεξελέγκτῳ anexelénktōi	ἀ̆νεξελέγκτῳ anexelénktōi		ἀ̆νεξελέγκτοιν anexelénktoin	ἀ̆νεξελέγκτοιν anexelénktoin		ἀ̆νεξελέγκτοις anexelénktois	ἀ̆νεξελέγκτοις anexelénktois
Accusative		ἀ̆νεξέλεγκτον anexélenkton	ἀ̆νεξέλεγκτον anexélenkton		ἀ̆νεξελέγκτω anexelénktō	ἀ̆νεξελέγκτω anexelénktō		ἀ̆νεξελέγκτους anexelénktous	ἀ̆νεξέλεγκτᾰ anexélenkta
Vocative		ἀ̆νεξέλεγκτε anexélenkte	ἀ̆νεξέλεγκτον anexélenkton		ἀ̆νεξελέγκτω anexelénktō	ἀ̆νεξελέγκτω anexelénktō		ἀ̆νεξέλεγκτοι anexélenktoi	ἀ̆νεξέλεγκτᾰ anexélenkta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀ̆νεξελέγκτως anexelénktōs			ἀ̆νεξελεγκτότερος anexelenktóteros			ἀ̆νεξελεγκτότᾰτος anexelenktótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: ανεξέλεγκτος (anexélegktos)

Further reading

• ἀνεξέλεγκτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνεξέλεγκτος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀνεξέλεγκτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • conclusive idem, page 156.
  • confute idem, page 160.
  • incontestible idem, page 430.
  • incontrovertible idem, page 430.
  • indisputable idem, page 434.
  • indubitable idem, page 434.
  • irrefragable idem, page 459.
  • irrefutable idem, page 459.
  • unanswerable idem, page 906.
  • unchallenged idem, page 909.
  • unconfuted idem, page 910.
  • uncontested idem, page 911.
  • uncontrovertible idem, page 911.
  • unimpeachable idem, page 921.
  • unquestionable idem, page 928.
  • unrefuted idem, page 929.
  • untested idem, page 934.