師法
Jump to navigation
Jump to search
Chinese
[edit]a division (milit.); teacher; master a division (milit.); teacher; master; expert; model |
law; method; way law; method; way; Buddhist teaching; Legalist; France (abbrev.) | ||
---|---|---|---|
trad. (師法) | 師 | 法 | |
simp. (师法) | 师 | 法 | |
anagram | 法師/法师 |
Pronunciation
[edit]
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin:
- Zhuyin: ㄕ ㄈㄚˇ
- Tongyong Pinyin: shihfǎ
- Wade–Giles: shih1-fa3
- Yale: shr̄-fǎ
- Gwoyeu Romatzyh: shyfaa
- Palladius: шифа (šifa)
- Sinological IPA (key): /ʂʐ̩⁵⁵ fä²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)
- Jyutping: si1 faat3
- Yale: sī faat
- Cantonese Pinyin: si1 faat8
- Guangdong Romanization: xi1 fad3
- Sinological IPA (key): /siː⁵⁵ faːt̚³/
- Homophones:
司法
師法/师法
私法
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)
- Southern Min
Verb
[edit]師法
Synonyms
[edit]- 仿效 (fǎngxiào)
- 仿照 (fǎngzhào)
- 仿行 (fǎngxíng)
- 取法 (qǔfǎ)
- 宗法 (zōngfǎ)
- 師匠/师匠 (shījiàng) (literary)
- 憲法/宪法 (xiànfǎ) (Classical Chinese)
- 憲章/宪章 (xiànzhāng) (Classical Chinese)
- 效仿 (xiàofǎng)
- 效尤 (xiàoyóu) (literary, to mimic wrongdoing)
- 效法 (xiàofǎ)
- 模仿 (mófǎng)
- 步武 (bùwǔ) (literary)
- 法象 (fǎxiàng) (archaic)
- 視/视 (shì) (archaic)
- 範圍/范围 (fànwéi) (Classical Chinese)
- 觀象/观象 (guānxiàng) (literary)
- 遵法 (zūnfǎ) (literary)
Noun
[edit]師法