aanstoffen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
aanstoffen
- (transitive, archaic) to dust, to remove dust from
Inflection[edit]
Conjugation of aanstoffen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanstoffen | |||
past singular | stofte aan | |||
past participle | aangestoft | |||
infinitive | aanstoffen | |||
gerund | aanstoffen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stof aan | stofte aan | aanstof | aanstofte |
2nd person sing. (jij) | stoft aan | stofte aan | aanstoft | aanstofte |
2nd person sing. (u) | stoft aan | stofte aan | aanstoft | aanstofte |
2nd person sing. (gij) | stoft aan | stofte aan | aanstoft | aanstofte |
3rd person singular | stoft aan | stofte aan | aanstoft | aanstofte |
plural | stoffen aan | stoften aan | aanstoffen | aanstoften |
subjunctive sing.1 | stoffe aan | stofte aan | aanstoffe | aanstofte |
subjunctive plur.1 | stoffen aan | stoften aan | aanstoffen | aanstoften |
imperative sing. | stof aan | |||
imperative plur.1 | stoft aan | |||
participles | aanstoffend | aangestoft | ||
1) Archaic. |