adactus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of adigō (“drive, hurl”).
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /aˈdaːk.tus/, [äˈd̪äːkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈdak.tus/, [äˈd̪äkt̪us]
Participle[edit]
adāctus (feminine adācta, neuter adāctum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adāctus | adācta | adāctum | adāctī | adāctae | adācta | |
Genitive | adāctī | adāctae | adāctī | adāctōrum | adāctārum | adāctōrum | |
Dative | adāctō | adāctō | adāctīs | ||||
Accusative | adāctum | adāctam | adāctum | adāctōs | adāctās | adācta | |
Ablative | adāctō | adāctā | adāctō | adāctīs | |||
Vocative | adācte | adācta | adāctum | adāctī | adāctae | adācta |
References[edit]
- “adactus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “adactus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- adactus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.