adulacja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: adulacją

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin adulātio. First attested in 1606–1607.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /a.duˈla.t͡sja/
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: a‧du‧la‧cja

Noun

[edit]

adulacja f

  1. (obsolete) adulation
    Synonym: schlebanie

Declension

[edit]
Declension of adulacja
singular plural
nominative adulacja adulacje
genitive adulacji adulacji/adulacyj (archaic)
dative adulacji adulacjom
accusative adulację adulacje
instrumental adulacją adulacjami
locative adulacji adulacjach
vocative adulacjo adulacje
[edit]
noun

References

[edit]
  1. ^ Danuta Lankiewicz (02.12.2019) “ADULACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=adulacja&oldid=72373112"