akcencik

Polish

Etymology

From akcent +‎ -ik. First attested in 1807.

Pronunciation

• IPA^(key): /akˈt͡sɛn.t͡ɕik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡ɕik
• Syllabification: ak‧cen‧cik

Noun

akcencik m inan

1. diminutive of akcent

Declension

Declension of akcencik

	singular	plural
nominative	akcencik	akcenciki
genitive	akcenciku	akcencików
dative	akcencikowi	akcencikom
accusative	akcencik	akcenciki
instrumental	akcencikiem	akcencikami
locative	akcenciku	akcencikach
vocative	akcenciku	akcenciki

Related terms

adjectives

• akcentacyjny
• akcentowy
• akcentuacyjny

 

adverb

• akcentuacyjnie

 

nouns

• akcentacja
• akcentolog
• akcentologia
• akcentuacja

 

verbs

• akcentować
• zaakcentować

 

Further reading

• akcencik in Polish dictionaries at PWN