amoestar
Jump to navigation
Jump to search
Galician
[edit]Etymology
[edit]From Ecclesiastical Latin *admonestāre, probably from Latin ad- + a cross of molestō (from molestus) and moneō (see admoneō). Compare Portuguese admoestar, Spanish amonestar, French admonester, Catalan amonestar.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]amoestar (first-person singular present amoesto, first-person singular preterite amoestei, past participle amoestado)
- to admonish
- 1285, M. Romaní Martínez (ed.), La colección diplomática de Santa María de Oseira (1025-1310). Santiago: Tórculo Edicións, page 1114:
- et se algua negleença y ouver, devemos a seer amoestados ata duas vegadas que o corregamos
- and if there happen to be any negligence, then we must be admonished till two times for us to correct it
- et se algua negleença y ouver, devemos a seer amoestados ata duas vegadas que o corregamos
- 1285, M. Romaní Martínez (ed.), La colección diplomática de Santa María de Oseira (1025-1310). Santiago: Tórculo Edicións, page 1114:
Conjugation
[edit] Conjugation of amoestar
Reintegrated conjugation of amoestar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Derived terms
[edit]References
[edit]- Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “amoestar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “amoest”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
- “amoestar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “amoestar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.