androgeniczny

Polish

Etymology

From androgen +‎ -iczny. First attested in 1873.

Pronunciation

• IPA^(key): /an.drɔ.ɡɛˈɲit͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: an‧dro‧ge‧nicz‧ny

Adjective

androgeniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, biochemistry) androgenous, androgenic (of or relating to androgens)

   Synonym: androgenny

Declension

Declension of androgeniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	androgeniczny		androgeniczna	androgeniczne	androgeniczni	androgeniczne
genitive	androgenicznego		androgenicznej	androgenicznego	androgenicznych
dative	androgenicznemu		androgenicznej	androgenicznemu	androgenicznym
accusative	androgenicznego	androgeniczny	androgeniczną	androgeniczne	androgenicznych	androgeniczne
instrumental	androgenicznym		androgeniczną	androgenicznym	androgenicznymi
locative	androgenicznym		androgenicznej	androgenicznym	androgenicznych

Related terms

adjective

• androgenny

 

Further reading

• androgeniczny in Polish dictionaries at PWN
• androgeniczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego