asonacja

See also: asonacją

Polish

Etymology

Borrowed from French assonance.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.sɔˈnat͡s.ja/
• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: a‧so‧nac‧ja

Noun

asonacja f

1. (prosody, rare) assonance

   Synonyms: asonancja, asonans

Declension

Declension of asonacja

	singular	plural
nominative	asonacja	asonacje
genitive	asonacji	asonacji/asonacyj (archaic)
dative	asonacji	asonacjom
accusative	asonację	asonacje
instrumental	asonacją	asonacjami
locative	asonacji	asonacjach
vocative	asonacjo	asonacje

Related terms

adjective

• asonansowy

 

adverb

• asonansowo

 

nouns

• asonancja
• asonans

 

Further reading

• asonacja in Polish dictionaries at PWN