autotroficzny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From autotrofia +‎ -iczny. First attested in 1918.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aw.tɔ.trɔˈfit͡ʂ.nɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: au‧to‧tro‧ficz‧ny

Adjective

[edit]

autotroficzny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, biology) autotrophic
    Synonym: samożywny

Declension

[edit]
[edit]
nouns

References

[edit]
  1. ^ Polska Akademia Umiejętności (1918) Sprawozdania z czynności i posiedzeń[1], volumes 22-24, Nakładem Polskiej akademii umiejętności, page 11:
    Atoli już pierwsze doświadczenia i spostrzeżenia nasunęły wątpliwość, czy bakterje nitryfikacyjne są istotnie odrębnemi i samoistnemi organizmami o charakterze wybitnie autotroficznym, za jakie je dzisiejsza nauka uważa; a wątpliwości te wzrastały w miarę gromadzenia się coraz to nowych faktów i spostrzeżeń, które przeciwko odrębności i samoistności ich przemawiały tak dalece, że już w pracy swojej p. t.
  2. ^ autotroficzny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]