avslutning

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Bokmål

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Danish afslutning

Noun

[edit]

avslutning f or m (definite singular avslutninga or avslutningen, indefinite plural avslutninger, definite plural avslutningene)

  1. conclusion, ending

References

[edit]

Norwegian Nynorsk

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From avslutta +‎ -ning.

Noun

[edit]

avslutning f (definite singular avslutninga, indefinite plural avslutningar, definite plural avslutningane)

  1. ending
    Synonyms: ende, final, slutt
  2. conclusion
    Synonym: konklusjon

References

[edit]

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

avsluta +‎ -ning. Compare to Norwegian Nynorsk avslutting and Danish afslutning

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

avslutning c

  1. a final, an ending

Declension

[edit]
Declension of avslutning 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative avslutning avslutningen avslutningar avslutningarna
Genitive avslutnings avslutningens avslutningars avslutningarnas