behaaglijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch behagelijc. Equivalent to behagen +‎ -lijk.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bəˈɦaːx.lək/
  • (file)
  • Hyphenation: be‧haag‧lijk

Adjective[edit]

behaaglijk (comparative behaaglijker, superlative behaaglijkst)

  1. pleasant, agreeable, comfortable

Inflection[edit]

Inflection of behaaglijk
uninflected behaaglijk
inflected behaaglijke
comparative behaaglijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial behaaglijk behaaglijker het behaaglijkst
het behaaglijkste
indefinite m./f. sing. behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
n. sing. behaaglijk behaaglijker behaaglijkste
plural behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
definite behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
partitive behaaglijks behaaglijkers

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Negerhollands: behaeglig