bezejmenný
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *bezimenьnъ. Morphologically, from bez- + jméno + -ný.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
bezejmenný
Declension[edit]
Declension of bezejmenný (hard)
singular | ||||
---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | bezejmenný | bezejmenná | bezejmenné | |
genitive | bezejmenného | bezejmenné | bezejmenného | |
dative | bezejmennému | bezejmenné | bezejmennému | |
accusative | bezejmenného | bezejmenný | bezejmennou | bezejmenné |
locative | bezejmenném | bezejmenné | bezejmenném | |
instrumental | bezejmenným | bezejmennou | bezejmenným | |
plural | ||||
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | bezejmenní | bezejmenné | bezejmenná | |
genitive | bezejmenných | |||
dative | bezejmenným | |||
accusative | bezejmenné | bezejmenná | ||
locative | bezejmenných | |||
instrumental | bezejmennými |
Further reading[edit]
- bezejmenný in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- bezejmenný in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- bezejmenný in Internetová jazyková příručka