bladnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish blednąć, from Proto-Slavic *blědnǫti. By surface analysis, blady +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

bladnąć impf (perfective zbladnąć)

  1. (intransitive) Alternative form of blednąć

Conjugation

[edit]
Conjugation of bladnąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bladnąć
present tense 1st bladnę bladniemy
2nd bladniesz bladniecie
3rd bladnie bladną
impersonal bladnie się
past tense 1st bladłem,
-(e)m bladł
bladłam,
-(e)m bladła
bladłom,
-(e)m bladło
bladliśmy,
-(e)śmy bladli
bladłyśmy,
-(e)śmy bladły
2nd bladłeś,
-(e)ś bladł
bladłaś,
-(e)ś bladła
bladłoś,
-(e)ś bladło
bladliście,
-(e)ście bladli
bladłyście,
-(e)ście bladły
3rd bladł bladła bladło bladli bladły
future tense 1st będę bladł,
będę bladnąć
będę bladła,
będę bladnąć
będę bladło,
będę bladnąć
będziemy bladli,
będziemy bladnąć
będziemy bladły,
będziemy bladnąć
2nd będziesz bladł,
będziesz bladnąć
będziesz bladła,
będziesz bladnąć
będziesz bladło,
będziesz bladnąć
będziecie bladli,
będziecie bladnąć
będziecie bladły,
będziecie bladnąć
3rd będzie bladł,
będzie bladnąć
będzie bladła,
będzie bladnąć
będzie bladło,
będzie bladnąć
będą bladli,
będą bladnąć
będą bladły,
będą bladnąć
impersonal będzie bladnąć się
conditional 1st bladłbym,
bym bladł
bladłabym,
bym bladła
bladłobym,
bym bladło
bladlibyśmy,
byśmy bladli
bladłybyśmy,
byśmy bladły
2nd bladłbyś,
byś bladł
bladłabyś,
byś bladła
bladłobyś,
byś bladło
bladlibyście,
byście bladli
bladłybyście,
byście bladły
3rd bladłby,
by bladł
bladłaby,
by bladła
bladłoby,
by bladło
bladliby,
by bladli
bladłyby,
by bladły
imperative 1st niech bladnę bladnijmy
2nd bladnij bladnijcie
3rd niech bladnie niech bladną
active adjectival participle bladnący bladnąca bladnące bladnący bladnące
contemporary adverbial participle bladnąc
verbal noun bladnięcie

or less commonly:

Conjugation of bladnąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bladnąć
present tense 1st bladnę bladniemy
2nd bladniesz bladniecie
3rd bladnie bladną
impersonal bladnie się
past tense 1st bladnąłem,
-(e)m bladnął
bladnęłam,
-(e)m bladnęła
bladnęłom,
-(e)m bladnęło
bladnęliśmy,
-(e)śmy bladnęli
bladnęłyśmy,
-(e)śmy bladnęły
2nd bladnąłeś,
-(e)ś bladnął
bladnęłaś,
-(e)ś bladnęła
bladnęłoś,
-(e)ś bladnęło
bladnęliście,
-(e)ście bladnęli
bladnęłyście,
-(e)ście bladnęły
3rd bladnął bladnęła bladnęło bladnęli bladnęły
future tense 1st będę bladnął,
będę bladnąć
będę bladnęła,
będę bladnąć
będę bladnęło,
będę bladnąć
będziemy bladnęli,
będziemy bladnąć
będziemy bladnęły,
będziemy bladnąć
2nd będziesz bladnął,
będziesz bladnąć
będziesz bladnęła,
będziesz bladnąć
będziesz bladnęło,
będziesz bladnąć
będziecie bladnęli,
będziecie bladnąć
będziecie bladnęły,
będziecie bladnąć
3rd będzie bladnął,
będzie bladnąć
będzie bladnęła,
będzie bladnąć
będzie bladnęło,
będzie bladnąć
będą bladnęli,
będą bladnąć
będą bladnęły,
będą bladnąć
impersonal będzie bladnąć się
conditional 1st bladnąłbym,
bym bladnął
bladnęłabym,
bym bladnęła
bladnęłobym,
bym bladnęło
bladnęlibyśmy,
byśmy bladnęli
bladnęłybyśmy,
byśmy bladnęły
2nd bladnąłbyś,
byś bladnął
bladnęłabyś,
byś bladnęła
bladnęłobyś,
byś bladnęło
bladnęlibyście,
byście bladnęli
bladnęłybyście,
byście bladnęły
3rd bladnąłby,
by bladnął
bladnęłaby,
by bladnęła
bladnęłoby,
by bladnęło
bladnęliby,
by bladnęli
bladnęłyby,
by bladnęły
imperative 1st niech bladnę bladnijmy
2nd bladnij bladnijcie
3rd niech bladnie niech bladną
active adjectival participle bladnący bladnąca bladnące bladnący bladnące
contemporary adverbial participle bladnąc
verbal noun bladnięcie

Further reading

[edit]
  • bladnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bladnąć in Polish dictionaries at PWN