branchialis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From branchia +‎ -ālis.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

branchiālis (neuter branchiāle); third-declension two-termination adjective

  1. branchiate

Declension

[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative branchiālis branchiāle branchiālēs branchiālia
Genitive branchiālis branchiālium
Dative branchiālī branchiālibus
Accusative branchiālem branchiāle branchiālēs
branchiālīs
branchiālia
Ablative branchiālī branchiālibus
Vocative branchiālis branchiāle branchiālēs branchiālia