concedendus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle (gerundive) of concēdō
Participle[edit]
concēdendus (feminine concēdenda, neuter concēdendum); first/second-declension participle
- which is to be relinquished or conceded
- which is to be granted or allowed
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | concēdendus | concēdenda | concēdendum | concēdendī | concēdendae | concēdenda | |
Genitive | concēdendī | concēdendae | concēdendī | concēdendōrum | concēdendārum | concēdendōrum | |
Dative | concēdendō | concēdendō | concēdendīs | ||||
Accusative | concēdendum | concēdendam | concēdendum | concēdendōs | concēdendās | concēdenda | |
Ablative | concēdendō | concēdendā | concēdendō | concēdendīs | |||
Vocative | concēdende | concēdenda | concēdendum | concēdendī | concēdendae | concēdenda |