consistorianus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

cōnsistōriānus (feminine cōnsistōriāna, neuter cōnsistōriānum); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to the emperor's cabinet

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōnsistōriānus cōnsistōriāna cōnsistōriānum cōnsistōriānī cōnsistōriānae cōnsistōriāna
Genitive cōnsistōriānī cōnsistōriānae cōnsistōriānī cōnsistōriānōrum cōnsistōriānārum cōnsistōriānōrum
Dative cōnsistōriānō cōnsistōriānō cōnsistōriānīs
Accusative cōnsistōriānum cōnsistōriānam cōnsistōriānum cōnsistōriānōs cōnsistōriānās cōnsistōriāna
Ablative cōnsistōriānō cōnsistōriānā cōnsistōriānō cōnsistōriānīs
Vocative cōnsistōriāne cōnsistōriāna cōnsistōriānum cōnsistōriānī cōnsistōriānae cōnsistōriāna

Noun

[edit]

cōnsistōriānus m (genitive cōnsistōriānī); second declension

  1. an aid in council, assessor (short for comes cōnsistōriānus)

Declension

[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative cōnsistōriānus cōnsistōriānī
Genitive cōnsistōriānī cōnsistōriānōrum
Dative cōnsistōriānō cōnsistōriānīs
Accusative cōnsistōriānum cōnsistōriānōs
Ablative cōnsistōriānō cōnsistōriānīs
Vocative cōnsistōriāne cōnsistōriānī

References

[edit]