contemnens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of contemnō.

Participle[edit]

contemnēns (genitive contemnentis); third-declension one-termination participle

  1. scorning, despising

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative contemnēns contemnentēs contemnentia
Genitive contemnentis contemnentium
Dative contemnentī contemnentibus
Accusative contemnentem contemnēns contemnentēs
contemnentīs
contemnentia
Ablative contemnente
contemnentī1
contemnentibus
Vocative contemnēns contemnentēs contemnentia

1When used purely as an adjective.