cywil

Polish

Etymology

Borrowed from German Zivil(person), from Latin cīvīlis.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sɨ.vil/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨvil
• Syllabification: cy‧wil

Noun

cywil m pers

1. citizen (civilian)

Declension

Declension of cywil

	singular	plural
nominative	cywil	cywile
genitive	cywila	cywili/cywilów
dative	cywilowi	cywilom
accusative	cywila	cywili/cywilów
instrumental	cywilem	cywilami
locative	cywilu	cywilach
vocative	cywilu	cywile

Derived terms

adjective

• cywilny

 

Related terms

adverb

• cywilnie

 

noun

• cywilność

 

Further reading

• cywil in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cywil in Polish dictionaries at PWN