czytelnik

Polish

Etymology

From czytać +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂɨˈtɛl.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɲik
• Syllabification: czy‧tel‧nik

Noun

czytelnik m pers (female equivalent czytelniczka)

1. reader (person who reads a publication)

Declension

Declension of czytelnik

	singular	plural
nominative	czytelnik	czytelnicy/czytelniki (deprecative)
genitive	czytelnika	czytelników
dative	czytelnikowi	czytelnikom
accusative	czytelnika	czytelników
instrumental	czytelnikiem	czytelnikami
locative	czytelniku	czytelnikach
vocative	czytelniku	czytelnicy

Derived terms

noun

• czytelnictwo

 

Further reading

• czytelnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czytelnik in Polish dictionaries at PWN